De fietsende hobbit
Matamata - Mount Maunganui 66.00km
De titel moet natuurlijk niet letterlijk genomen worden! Wat denk je wel niet?! Vanochtend iets langer blijven liggen omdat ik pas om 9:15 uur in het centrum van Matamata hoefde te zijn. De bus die mij naar de ‘The Shire' movie set locatie zou brengen (uit Lord of the Rings) vertrok pas om 9:30 uur, vandaar!
Matamata was toch iets dichterbij dan ik dacht en dat gaf mij genoeg tijd om even te pinnen en wakker te worden bij een plaatselijk koffiehuisje. Hier gewacht tot het gewenste tijdstip, mijn kaartje gekocht en ingestapt. De plaatselijke hobbits van het I-Centre waren gelukkig zeer gastvrij! Ik mocht mijn fiets bij het I-Centre stallen en de tassen mochten binnen gelegd worden! Deze waren dus veilig. Snel wat foto's gemaakt van het I-Centre en de omgeving, want overal zag je toch wel Lord of the Rings terug. Ze zijn er dus best trots op dat ze gefilmd hebben bij Matamata!
De tour was aardig en er werden leuke, maar vooral grappige details genoemd. De reisleidster vertelde gedurende de rit de nodige informatie en showde ons alle locaties die ten tijde van het filmen, wat 3 maanden in beslag nam (voor 30 à 45 minuten film!) gebruikt zijn. Zo heb ik o.a onder de ‘Party Tree' gelopen en heb ik in Bilbo's huis gestaan. Hierna terug naar het terrein van de organisatie en nog een demonstratie schapenscheren gezien. Mevrouw schaap was helaas niet zo blij toen ze het scheerapparaat zag... Hierna nog wat lamskoteletjes gevoed en rond 12:00 uur was ik weer in Matamata.
Tot ongeveer 16:00 uur op de fiets gezeten naar Taurange. Één grote, maar vooral gevaarlijke heuvel van 500m beklommen. De trucks sjeesde langs me heen! Het woord doodsangst is best toepasselijk bij deze weg. Geen echte aanrader dus voor toekomstige fietsers die deze weg willen rijden! Bovenaan de heuvel direct aangesproken door een koppel uit Auckland. Gelijk grote wilde verhalen over zijn zoon in Canada bladieblabla.
Eenmaal in Taurange wilde ik zo snel mogelijk naar een camping. Echter liep het weer anders. Voor een stoplicht werd ik ingehaald door een vrouw van ongeveer 25 a 30 jaar. Ze vroeg waar ik heen wilde en raadde me een camping aan bij Mount Maunganui. Ze moest dezelfde kant op (ze woont daar) en dus kon ik met haar mee fietsen de laatste 30 minuten. Een tijd gepraat op de fiets en ze bleek docent lichamelijke opvoeding te zijn. Goh..lekker toevallig ook weer! Eenmaal in Maunganui gedag gezegd en de camping die ze me heeft aanraadde ligt pal tussen twee stranden, een grote heuvel (150 - 200m hoog) en een weg. Een prima locatie dus al zeg ik het zelf :-)
Ik blijf sowieso één nacht hier, maar misschien nog wel stiekem een tweede. Het is hier zo goed weer en relaxt, dat kan ik bijna niet laten schieten...! We zien het wel ;-)
Na regen komt...
Zonneschijn. Eindelijk weer een beetje zon op m'n bol. Hierop heb ik tot vanmiddag moeten wachten. Net voordat ik de camping opreed spleet het wolkendek zich open en kon ik eindelijk weer een beetje glimlachen! Tot hier was het zachtjes blijven regenen, de hele nacht door. De bewolking was ook aardig zwart en het was daarom gewoon ‘donker' op de weg. Extra goed opletten dus maar gelukkig Highway 2 naar Paeroa ook weer overleeft.
In Paeroa even gestopt om op mijn kaartje te kijken waar ik heen moest. De weg naar Te Aroha snel gevonden en rond een uur of 11:00 kwam ik hier aan. Even getoiletteerd bij zoals je al vermoed, de plaatselijke I-Centre. Hier even de weg gevraagd naar Ramarama.... De mevrouw achter de toonbank snapte me al niet en na 10 minuten kwam ik erachter dat ik Matamata bedoelde ipv Ramarama... Het lijkt toch allemaal op elkaar hier!
Al met al heeft ze me een districtkaartje gegeven en me de juiste kant opgestuurd naar de scenic route naar Matamata. Dit was één lange weg langs een flinke bergketen. De weg was gelukkig grotendeels vlak, maar kende af en toe een aantal verraderlijke, kleine hobbeltjes. Aan het eind van de scenic route was een waterval waar ik even geluncht hebt. Het plan was om even naar het uitzichtpunt te lopen, maar 45min heen en terug vond ik iets teveel van het goede!
Snel door naar de camping: Opal Hot Spring. Juist! Dit begint ook al eentonig te worden :-) In een zindelijk tempo mijn tentje opgezet en laten drogen, Zwembroek aan en gaan met die banaan! Een
prima camping hier: $11,- voor een nachtje in een tent. Inclusief toegang tot de hot spring! Ook weer klasse faciliteiten!
De regen!
Zoals gezegd in m'n vorige verhaal vroeg naar bed gegaan (nog even wat gelezen) en vanochtend alles snel ingepakt en weggereden. Nog even in de keuken staan kletsen met een vrouw en die voorspelde dat het vandaag niet zonnig zou worden.
Gelijk had ze! Het eerste uur had ik alleen bewolking, maar dit veranderde al snel naar regen. Op een gegeven moment maar even gestopt om te schuilen en m'n regenjas aan te trekken. Als een bezopen kat twee keer een heuvel van 300m opgereden en eenmaal in Whangamata maar even een Subway opgezocht om wat op te warmen met een lekkere lunch.
Nog steeds regen. Even gestopt bij Ajax rd. om een foto te maken en toen weer als een speer door naar Waihi. Het bleef regenen en ik wist dat ik nog één heuvel op moest. Uiteindelijk ook gered. Zoals vaker wel weer een aantal keren moeten stoppen voor naderende ‘Log-trucks' en snelheidsmaniakken.
Op de camping in Waihi waren ze zo leuk om te vragen of ik één nacht in m'n tentje zou blijven. Sukkels, echt niet! Ik zit dus nu ook mooi even in een klein kamertje in een backpackershuisje. Ik ben de enige en heb dus alles tot mijn beschikking. De was draait beneden en ik kan dus horen van boven of deze klaar is. Helaas kost dit dus ook weer geld en al met al betaal ik dus weer in verhouding te veel voor te weinig..! De camping in Waihi is dus geen aanrader!!
Morgen snel verder naar Ramarama om daar even een kijkje te nemen in ‘The Shire' uit Lord of the Rings van Tolkien. Weer 80km!
The lucky #13
*Vanwege een onverwacht wending gisteren (311108) is dit verhaal getypt op 1 december. Vergissingen, onjuistheden & overdrijvingen kunnen dus voorvallen in onderstaand stuk.
Gisteravond (301108) relaxt aangedaan op de camping. Even de Simpsons gekeken in de tv lounge op de camping en tegelijkertijd mijn laptopje weer opgeladen. Toch ook maar even in de lounge een Nederlands boek weggegrist ('Duister Lot') (Dat mag ook wel voor die camping prijs!) zodat ik na het fietsen of ‘s avonds laat in m'n tentje nog een goed verhaal heb om te lezen.
Vandaag stond de wekker op 9:00 uur. Helaas vond de zon dit geen goed idee en brandde mij daarom rond 7:30 al mijn tent uit. Verder slapen had geen zin meer. Rond een uur of 8:30 op pad gegaan naar Cathedral Cove. De looproute zou ongeveer een uur in beslag nemen dus had ik maar een bidon met water meegenomen. Natuurlijk ging ook m'n fototoestel mee want mooie plaatjes schieten zou ik zeker.
De weg ging geleidelijk omhoog en ik heb mezelf aangeleerd om ook eens achterom te kijken naar de uitzichten. Bovenaan de heuvel na ongeveer 30 minuten dus even omgedraaid en wat een uitzicht! Camera gepakt, aangezet en.....memorykaart vergeten! Die zat nog in m'n laptop...Naatje! Ik dus wat instellingen veranderen zodat ik nog wat mooie foto's op het interne geheugen kon nemen... Uiteindelijk allemaal gelukt alleen kan ik de foto's pas thuis bekijken.
Even gezwommen bij Cathedral Cove (geen goed idee als je eerst Stingray Beach bezoekt!!), wat gelezen en toen weer teruggelopen naar de camping, waar ik rond het middaguur aankwam. De camping was leeg! Heel veel dagjes mensen waren weer terug naar huis. Het was een grote lege bende plotseling. Dit had ik natuurlijk niet verwacht en daarom een saaie middag gehad op de camping.
Rond 14:00 uur even naar Hot Water Beach gefietst (ongeveer 8km) en daar gelukkig wat mensen tegengekomen. Een tijd staan kijken hoe mensen een eigen Hot Water Spring groeven (heel veel Chinezen / Japanners!!) en toen maar even een praatje gemaakt met twee leuke (haha) dames uit Canada / Australië. Samen een gat gegraven en daar even ingestaan. Helaas zaten we precies boven de spring en het werd dus een beetje heet onder onze voeten. Gelukkig hadden wij wel een spring en dat kwam natuurlijk omdat we spatel nummer #13 hadden! Lucky number! Veel anderen groeven diep, maar stuitten uiteindelijk alleen op koud water.
Na een uur of anderhalf weer afscheid van elkaar genomen en toen gebeurde het allemaal. Vanaf het moment dat ik spatel #13 in m'n handen heb gehad:
> Het magische getal 1000km ben ik gepasseerd. (Zit nu 1096km)
> M'n Steinlager Pure (dat is bier) lag koud in de koelkast.
> De zon ging schijnen en ik ging dus eenmaal terug op de camping naar het strand.
> En wie kom je tegen...juist: Jan & Pieter Jan uit Limburg (van de camping in Paihia)!
Direct even verhalen uitgewisseld onder het genot van (te) veel bier, het strand en de zon. Het bier was snel op en ik dus nog maar even op m'n fietsje gesprongen om wat bier te halen bij de plaatselijke supermarkt. Wankelend weer terug naar de camping.. Rond 18:00 uur maar even gaan koken en later weer wat bier gedronken in de lounge. Kortom, het was een mooie en vooral vrolijke avond!
Wel vroeg naar bed gegaan ofcourse omdat ik morgen vroeg m'n bed uit moet. Er staat weer een leuke rit op me te wachten van rond de 100km.
Hahei
Zo! Een easy ritje vandaag. De '309 road' deed me zweten, maar het uitizcht was fenomenaal. Weinig auto's tegengekomen richting de oostkust van Coromandel. Onderweg een aantal keren gestopt en eenmaal aangekomen in het dorpje voor Hahei even een café ingedoken voor wat verkoeling. De omgeving lijkt nog altijd op Zuid Frankrijk, maar de prijzen zijn er gelukkig niet naar! Op de winkel bij de camping in Hahei uitgezonderd dan!
Net even een duik genomen in de Pacific en morgen even naar Cathedral Cove lopen voor wat mooie foto's en dan op de fiets richting Hot water beach. De naam zegt het al: er zit heet water onder de grond! Dat wordt dus op z'n Duits kuilen graven om een eigen privé badje te creëren.
De camping in Hahei heeft in vergelijking met andere parken iets meer weg van een aso-park. Veel plekken, maar niet goed gemarkeerd, maar één keuken aanwezig (veel te weinig voor zo'n camping!) en
toiletten die ze rond het middaguur schoonmaken, helaas! Daarentegen is het wel lekker druk en zijn er zat mensen om mee te praten.Straks maar even bier drinken met de buurman :-)
Coromandel part II
Vandaag weinig gedaan en nog minder te melden. ‘s Ochtends langzaam wakker geworden en laat ontbeten. Rond het middaguur even naar de plaatselijke vvv gelopen om een reservering te maken voor The Driving Creek Railway (www.drivingcreekrailway.co.nz).
De railway is een aantal jaren geleden (30 jaar) aangelegd en pas in 2002 volledig afgerond. De spoorlijn zou er in eerste instantie voor dienen om klei naar de pottenbakkerij te vervoeren. Dit is er alleen nooit van gekomen.
Het treinstel voert je door onmogelijke bruggen, tunnels en zig-zag combinaties. Mocht je in de buurt zijn, het is de moeite waard om even een kijkje te nemen.
‘s Avonds nog even relaxt tv gekeken in de lounge op de camping.
Coromandel
Vandaag maar weer even een camping opgezocht met een zwembad. Helaas geen hot spring dus de temperatuur was weer even wennen!
In alle vroegte vanochtend Miranda achter me gelaten. Thames had ik bereikt binnen 75 minuten en dat is snel als je nagaat dat Thames ongeveer 30km verder ligt! In Thames weer even naar het
I-centre gegaan om een kaart te halen van Coromandel en om naar de wc te gaan. (Bij een I-centre is altijd een publieke toilet :-)) Iets verder in Thames een heuse Rabobank gespot! (foto is
onderweg Michiel :-P) Hierna nog even staan praten met een Nederlander die al 50 jaar in Nieuw Zeeland woont en toen direct verder gefietst, want de wind kwam van achter!
De Pacific Highway van Thames naar Coromandel was een makkie en heel erg mooi. De weg is bijna volledig vlak omdat deze vlak langs het water loopt. Onderweg even genoten van het uitzicht en een tijdje gelegen in het gras.
Iets voor Coromandel drie steile heuveltjes van 200, 300 en nog een keer 200 meter hoog. De eerste twee gingen nog wel, maar de laatste ging net iets te snel omhoog. Ook omdat ik zowat was uitgedroogd deze maar veelal lopend (de eerste keer sinds 3 dagen) beklommen.
Coromandel is een rustig dorpje, waar voornamelijk toeristen rondlopen en rijden. Het heeft echt iets van een typisch Zuid Frans dorpje en ligt tegen de heuvels van Coromandel Peninsula aan. Morgen
blijf ik hier in de buurt om even naar wat plaatselijke attracties te gaan. Dat mag ook wel na 6 dagen non-stop fietsen!
Het genot van rotte eieren
Allereerst: voor degenen die het nog niet weten: ik heb al sinds mijn aankomst in Nieuw Zeeland een ander mobiel telefoonnummer. Mijn oude doet het sindsdien tijdelijk niet meer. Mocht je het nummer willen, laat het mij dan even op een mogelijke manier weten. Publiceren op een weblog lijkt me namelijk ook niet een goed idee..
Terug naar nu. Aan het begin van de dag enkele heuveltjes beklommen. Ik had geen idee wat me te wachten stond, aangezien mijn boekje de weg die ik vandaag gefietst heb, niet beschrijft. Rond 12:00 aangekomen in Miranda, een dorpje van likmevestje. Iets verderop een camping opgezocht en deze camping alleen al was 10x groter dan Miranda zelf!
En de camping is mooi! En de camping is schoon! En de camping is luxe! En de camping heeft (jawel!) een hot water spring! Na mijn eerste camping in Parakai nu de tweede keer dat ik kan genieten van
het ondergrondse water in Nieuw Zeeland! 40 graden was de spring.
Tasjes ook weer netjes opgeruimd en in orde! Gelukkig bleef de zon schijnen en kon alles drogen in het zonnetje. Hopelijk is de geur morgenvroeg ook van m'n zwembroek verdwenen. De hot water
springs zijn wel relaxt, maar het stinkt er wel enorm. 10x raden waarna :-)