Met m'n schoenen uit en m'n zweetvoeten op de bank schrijf ik met lichte hoofdpijn mijn eerste berichtje in Nieuw Zeeland! Na een vlucht van ongeveer 9 uur naar Los Angeles en vandaar nog eens een vlucht van 12 uur naar Auckland heb ik dit wel even verdient. Ik ben totaal gesloopt en uitgeteld. Onderstaand verhaal zal dus voornamelijk onsamenhangend zijn.

Nadat familie en co. me weg hadden gebracht naar het vliegveld vloog de tijd voorbij! Niet kwam dit alleen door het aantal vlieguren wat ik zou maken, maar vooral omdat ik het toch al snel naar m'n zin had in het vliegtuig. Lekker de hele tijd film kijken!!

Op Londen Heathrow heb ik mijn eerste adresje gescoord van een Nieuw Zeelander! Een man met de naam Robert uit Palmerston North (boven Wellington) gaf zijn kaartje na een leuk gesprek. ‘Als je in de buurt bent moet je maar even bellen' zei ‘ie. Leuk! Het zal nog wel even duren voordat ik daar ben. Een maandje of anderhalf waarschijnlijk...

De vlucht boven Amerika was prachtig. We kwamen aanvliegen via IJsland, Groenland, Canada en vervolgens via Mt. Rushmore naar Los Angeles. Omdat we de hele vlucht rond de avonduren meemaakten brandden beneden de lichten in de steden. Dit leverde een waar schouwspel op boven Las Vegas! Wat een lichten op de strip vanaf bovenaf! Gaaf om een keer te zien. Ook Los Angeles was heel mooi. We hebben eerst rond de 10 a 15 minuten boven de stad gevlogen voordat we landden. De vlucht naar Nieuw Zeeland was saai. We vlogen ‘s nachts boven de Pacific: totale duisternis...Geen echte aanrader dus.

Na bijna 30 uur Engels gesproken te hebben kwam ik heel netjes aan op Auckland International Airport. Mijn bagage liet helaas lang op zich wachten en ook de Biosecurity-scan was wat minder. M'n fiets kon niet door de scan en dus moest de doos open. Mijn tent was gebruikt en deze moestook ingeleverd worden. Deze zou ik na 10 minuten kunnen ophalen. Balen dus. De tijd echter wel goed gebruikt. Even een simkaartje gehaald voor mijn telefoon en direct mams en paps gebeld. Die dus ook weer blij.

Vervolgens, stap je de aankomsthal uit word je direct bekeken door 20 chinezen die het allemaal gemunt hebben op je fiets. Althans, zo leek het! Gelukkig bleken er ook een aantal Nederlanders te zijn en het gesprek was dus snel opgestart! Nadat zij de bus hadden genomen ging ik zelf ook maar rustig die kant op. Bleek dat in mijn bus ook weer een stel uit Nederland zat. De weg naar Auckland dus lekker zitten lullen.

Ik moest helaas een stukje lopen vanaf de busstop naar mijn hostel. Gelukkig bewees een vriendelijke man maar weer eens de Nieuw Zeelandse mentaliteit: hij kwam me direct te hulp schieten en bood aan mijn fiets te dragen! Wat een geluk!!

Na mijn bagage gedumpt te hebben mijn fiets in elkaar gezet nog even een stukje gaan fietsen door Auckland. Wat een ramp! Was ik mooi even vergeten dat Auckland gebouwd is op 12 vulkanen. Heuvel op, heuvel af, etc. Na 10km was ik kapot! Hierom maar even in de haven een KOP cappuccino gedronken met, wat een toeval, weer Nederlanders.

Straks ga ik mezelf maar eens opfrissen en misschien vanavond de Skytower nog op. Schijnt heel mooi te zijn als het donker is! Morgen ga ik eerst ff wat dingetjes bezichtigen en lekker uitslapen! Dat heb ik wel verdient!

Heel veel groeten uit een groot, mooi maar vooral een gezellig Auckland!