Smeltende hitte. Oneindig veel bergen. Ultra blauwe lucht. Waternood.
Welkom in Nieuw Zeeland, dag 2.

Juist. De weg van Parakai naar Wellsford heb ik eerder in mijn reisverslag flink onder vuur genomen. Vandaag kwam ik zijn tweelingbroer, Highway 70 onderweg tegen. Weer zo'n rit. Een nachtmerrie voor elke fietser! Waar de dag koel begon, eindigde deze is een smeulende oven, met als maximum temperatuur 33 graden. Niets op tegen als je op het strand ligt, maar als je ‘moet' fietsen...dan is dat niet zo lekker.

De weg ging geleidelijk omhoog richting de zuidelijke Alpen. Na veel gezigzag in het begin van de route kwamen de eerste bergen als snel in zicht. Op zich waren ze niet veel hoger dan anders, maar ze waren verrekte lang. Je kan het vergelijken met een weg van 20km die valsplat omhoog gaat naar een meter of 500 en zo nu en dan weer sterk daalt.

Rond 11:00 uur maar even gaan lunchen en zoals ik al vermoedde: CJ en Julien hadden dezelfde route genomen als ik en die kwamen dus net langs karren toen ik mijn boterhammetje aan het smeren was! Nog even staan praten en na wat succeswensen weer op de fiets gestapt. Gisteren in de kroeg hadden we ook al zitten bijpraten, dus het was nu snel tot ziens! Ach, ik zie ze morgen toch weer in Hanmer Springs en nogmaals op de 31e in Christchurch.

Na wat mooie uitzichten op valleien, bergen, dorre gronden en groene weiden (met schapen..) kwam ik rond 13:00 uur zowat een Skihut tegen. Mijn redding! Direct maar even water bijgetankt en even een half uurtje uitgerust. Het zoutgehalte weer op peil gebracht met wat Nacho's en toen de laatste 20km voornamelijk bergafwaarts gereden. Helaas was het toch nog trappen: de tegenwind draaide me de das om!

Eenmaal in Waiau aangekomen eerst maar een beetje rondgekeken. In 5 minuten had ik het wel gezien (verlaten, lelijk en alles is dicht) en toen maar naar de camping gereden. Hier de eigenaar gesproken, een beste kerel die me nog even een tour over de camping heeft gegeven en zelfs de weg naar de rivier voor een frisse duik heeft gewezen! Hier dus ook gulzig gebruik van gemaakt! Dat was ook wel even nodig na zo'n dag!

Onderweg nog wat getoeter naar m'n hoofd gekregen en ook waren er dit keer 4 jongeren die de raampjes open draaiden en me zowaar een staand applaus gaven! Dat voelt best goed tijdens zo'n klim!

Morgen snel door naar Hanmer Springs, een kilometer of 50. Heel relaxt morgen dus! Dat mag ook wel een keer na zoveel inspanningen!!!