Kijk, dat is nog eens een computerterm. Voor de meesten waarschijnlijk wel bekend, voor de overige lezers zometeen ook.

Gisteravond in Christchurch maar even de Intercity geboekt naar Fairly. Onderweg naar dit stadje is er toch weinig te zien: de omgeving is zo vlak als een plak kaas (geen gatenkaas), de natuur is dor en de meeste wegen richting het zuiden zijn redelijk druk bezet door 4x4 drives, coaches en logtrucks. Geen fijne combinatie, dus ik speel maar weer eens vals / cheat door nogmaals de bus te nemen.

Goed, na eenmaal de bus geboekt te hebben kreeg ik een e-mail dat de betaling niet afgerond was, omdat er een verkeerd creditcardnummer was opgegeven...oeps! Nog een keer een boeking maken was geen optie omdat de ‘websaver fares' ‘op' waren en het ticket hierna met 15 dollar omhoog ging. De callcenters waren ook al dicht dus maar even een e-mail gestuurd en de situatie uitgelegd.

Gelukkig bleek de stress overbodig te zijn de volgende ochtend want eenmaal op het vertrekpunt scheen er ook een klein kantoortje te zitten. Daar alles nogmaals uitgelegd en het enige wat mevrouw deed is me uitlachen.. Dus maar terug gelachen! Hahaha.........

Het scheelde dat er niet heel veel man met de bus meeging, anders had mijn fiets niet mee gekund. De buschauffeur was in het begin nogal knorrig over de fiets, maar toen ik even een praatje met ‘em maakte en hem hielp de fiets in de bus te krijgen trok ‘ie gelukkig bij.

Onderweg kregen we zelfs een heel verhaal te horen over de omgeving, het ontstaan van de plaatsen onderweg en de lokale bezienswaardigheden. Al met al een prima busreisje voor m'n geld! Verhalen vertellen zouden ze in Nederland ook moeten doen. (En dan direct ook de prijs omlaag gooien!)

In Fairly de bus uitgeknikkerd en binnen de kortste keren zat ik weer op m'n fietsje. Gelukkig was de pass die ik vandaag over moest niet heel hoog (‘maar' 705 meter) en was de klim geleidelijk. Dat scheelt altijd enorm!

Eenmaal bovenaan een paar mooie foto's genomen van de besneeuwde bergtoppen en fijn bergafwaarts gefietst. Dat ging nog wel, maar als je dan een bocht richting het noordwesten maakt, dan begint het minder leuk te worden!

Tegenwind och och och! Het zit me ook niet mee. Tijdens de laatste 15km was het niet mogelijk om harder dan 9km per uur te gaan. En die auto's maar langs scheuren! Ik mag hopen dat de wind niet draait tegen de tijd dat ik weer naar de oostkust fiets!

Eenmaal in Lake Tekapo waren de frustraties zo weer weg bij de aanblik van het meer! Wat helder en schoon. Het meer heeft echt zo'n bounty-blauw kleur, net zoals je die vindt bij tropische zandstranden. Ik blijf dan ook maar een dagje extra!