Weersvoorspelling voor de komende drie dagen: storm, met veel regen. Weinig zon. Prima dagen dus voor een zeiltrip naar de Whitsundays. Gisteren nog m'n stingersuit opgehaald (tegen kwallenbijten en ander ongein) en vanochtend richting m'n zeilschip gelopen waarop ik de eerstkomende zal doorbrengen.

De boot ‘The Card' is een oud jachtzeilschip die in de jaren ‘80 en ‘90 aan een aantal races heeft deelgenomen, waaronder de Sydney - Hobartrace (Aus - Tasmanië) en de race rond de wereld die nu bekend staat als de Volvo Ocean Race. Een prima en snel ‘bootje' dus! Wel weinig ventilatie in het ruim en dat was de eerste nacht ook goed te merken.

Op de eerste dag kennisgemaakt met de drie bemanningsleden en de vijftien andere passagiers en direct naar een lagoon gevaren waar we gesnorkelt hebben tussen tropische vissen en zelfs een aantal zeeschildpadden!

‘s Avonds ergens tussen twee eilanden gelegen en ons eigen feestje op de boot gebouwd met hulp van een gitaar, een stereo-installatie en Tooheys New & Victoria Bitter.

De tweede dag zat ik al rond 6:00 uur op het dek omdat ik niet meer kon slapen vanwege de hitte. Mijn geluk hierbij was dat ik nog kon genieten van de zonsopgang over de Whitsundays.

Rond een uurtje of 8:00 verder gevaren richting Whithaven Beach, een strand dat zo wit is dat je het bijna niet gelooft. Hiernaast is het strand ook extreem zacht en dus echt heerlijk om op te lopen. Hier een paar uurtjes rondgehangen en flink aan de spieroefeningen gegaan! :-)

In de middag nog een keer gesnorkeld en m'n eerste nemo's gezien. Erg mooi tussen al het kleurrijke koraal. ‘s Avonds aangelegd bij White Mollie Island waar we samen met twee andere boten een feestje zouden bouwen. En dat is zeker gelukt!

Zo erg gelukt, dat ik bij terugkomst in de bar merkte dat iedereen alweer vertrokken was naar de boot! Gevolg: ik moest dus een nachtje doorstaan op het eiland, in het gras samen met de familie Muskiet. Minder! Uiteindelijk de nacht nog ‘redelijk' doorstaan en de volgende dag sinds ‘s ochtends 5:00 bij de werf gewacht totdat ik een lift kreeg naar m'n boot. Verbaasde gezichten alom toen ze mij plotseling aan boord zagen! Wel waren ze zo aardig geweest om m'n tas mee te nemen naar de boot.

Dat we gefeest hadden de afgelopen nacht was goed te merken. Iedereen lag op apegapen, zelfs de bemanning. Het duurde dus wat langer voordat iedereen bij positieven was en voordat we vertrokken waren naar de laatste snorkelplek.

Deze viel helaas een beetje tegen vergeleken met de andere twee eerdere plekken en daarom zijn we dus nog een stukje gaan zeilen. En hard! Als je een geodriehoek naast de boot zou leggen zou je kunnen zeggen dat we ongeveer een ligging hadden van 60 graden in het water.

Onderweg nog een andere boot twee keer ingehaald om die even te stangen en ‘s avonds met z'n allen nog wat gegeten bij de McDonalds waar we drie uur hebben gezeten om foto's uit te wisselen.
De weersvoorspelling achteraf bleek dus voor geen ene meter te kloppen! In drie dagen één keer regen gehad, misschien wat bewolking maar voor de rest veel zon. Achteraf dus niets om over te klagen, helemaal als je bedenkt dat je met 18 anderen een fantastische tijd kan hebben op een boot, maar dat maken de foto's wel duidelijk!