Turangi

Herken je een situatie waarin je wakker wordt met een glimlach? Dat had ik vandaag! En niet zo'n kleine glimlach ook! Volgens mij heeft dat allemaal te maken met het skydiven gisteren! Wat een kick zeg! Heb de dvd die gemaakt is (en dus mee naar huis gaat!) al meerdere keren afgespeeld en moeten laten zien aan andere backpackers. Kan nog steeds niet geloven dat ik het toch echt heb gedaan en dat ik dat toch echt ben in de lucht!! :-) Ze schijnen op het zuidereiland een bungeejump te hebben van 150m hoog. Dat is 1,5x de Lieve Vrouwe toren in Amersfoort...Hier moet ik nog maar even heeeel diep over nadenken! ;-)

Vandaag een makkie, maar het was toch weer even inkomen. In de laatste 7 dagen heb ik namelijk maar 2x gefietst. De eerste, en tevens enige klim was daarom even afzien, maar zoals vaak toch weer gered!

Ben vandaag de oostkant van Lake Taupo langsgefietst. Een aantal keren een schitterend uitzicht gehad op Tongariro National Park en dus ook verschillende keren gestopt om wat foto's te maken van de besneeuwde bergtoppen.

Wat ook leuk is, is dat de wegen in Nieuw Zeeland geregeld open liggen. Ze zijn op het noordereiland bijna op elke weg wel bezig. Dit heeft als gevolg dat soms hele wegdelen zijn afgesloten en het verkeer vanaf één kant moet wachten. Helaas weet niet elke camperbestuurder dat. Campers komen daarom nog wel eens heel hard langs knallen en na ongeveer 10 minuten kom ik vrolijk aan fietsen op de plek waar zij staan te wachten en voor een fietser is er meestal nog wel plaats op de weg. Ik kan dus fijn doorfietsen! Gevolg: maar even zwaaien en een fijne grijns opzetten! Ach, de meesten kunnen het wel waarderen. Tot nu toe maar één middelvinger gehad ;-)

Ik sta nu voor één nacht op een camping in Turangi (Turangi Cabins & Holiday Park) en het lijkt hier aan de ene kant wel een jeugdgevangenis met bijbehorende criminele jongeren en aan de andere kant een kleuterklas. Ik sta gelukkig met wat echte kampeerders op een veldje verder. Fijn, die rust!

Hopelijk heb ik morgen een beetje goed weer en heb ik wind mee. De bedoeling is namelijk National Park aan te doen. En zoals je al vermoed, hiervoor moet ik van 0 naar 900m klimmen. Jottum!

The SKY is the limit!

Als je dacht dat ik gek was om te gaan fietsen heb je het mooi mis!
Het kan namelijk nog veel gekker!

Zo, die 10 meter toren in het Sportfondsenbad kan me gestolen worden!

The Thermal Explorer Highway

Na een niet zo'n comfortabele nacht op m'n slaapmat, die momenteel op springen staat, vroeg wakker geworden (6:30 uur) om op tijd bij de Lady Knox geiser te zijn. Deze wordt namelijk elke dag om 10:15 uur aan het koken gebracht, waardoor deze 20m de lucht in spuit. Helaas ligt de Lady Knox geiser niet om de hoek en moest ik eerst zo'n 30km fietsen (voornamelijk bergopwaarts). Dat verklaart het vroeg opstaan ;-)

Gelukkig op tijd aangekomen en snel mijn ticket (vieze afzetters!) gekocht voor het Waiotapu Thermal Parc gekocht en voor de Lady Knox geiser. Na het bijbehorende dagelijkse praatje van de DOC-man die de geiser elke dag tot ontploffing laat brengen snel verder gegaan naar het park. Na een uur had ik het wel gezien. Als je White Island hebt gezien valt verder alles wat betreft modder, hete grond, rook en kleur toch best tegen.

Snel verder gefietst naar Taupo en onderweg net iets voor Taupo nog gestopt bij de Hukafalls. Helaas waren deze waterfallen wel wild, maar ook niet zo spectaculair. Kan in ieder geval wel vertellen dat ik er geweest ben!

Aangezien het de hele dag (vanaf het opbreken van m'n tentje tot aan nu) al regent was de weg die ik reed wel toepasselijk. Zoals je verwacht, brengt de Thermal Explorer Highway je door natuurlijk met veel rook. Vanwege de regen, in combinatie met mijn regenkleding en hitte was ik vandaag ook aan het roken...Helaas geen foto! :-)

Waarschijnlijk blijf ik één nacht in Taupo, maar dat hangt van een aantal dingen af! En die dingetjes, mijn lieve lezertjes, bewaar ik tot een volgende keer!

Rotorua part II

Vandaag weinig tot niets gedaan. Vanochtend tot ziens gezegd tegen wat mensen op de camping en daarna een lift gekregen van mijn Duitse buurvrouw naar het stadscentrum. Hier even wat kaarten gehaald bij het AA-centre van de omgeving tot Wellington. Ik kan dus weer even vooruit.

Ook nog even bij het I-centre gekeken en bijna nog een tripje geboekt voor vanmiddag naar The buried Village naar de groen en blauwe meren. Toch maar niet gedaan omdat het al met al ook weer zo'n $80,- zou gaan kosten. Nog wel een kop koffie gekregen door het deelnemen aan een ‘visitors-survey' in het I-centre. Toch fijn!

Op mijn weg terug naar de camping nog even door het stadspark gelopen en hier nog wat foto's gemaakt van opborrelende modder en de bijbehorende smog. Vanavond vroeg m'n nest in want morgen wil ik om 10:15 uur bij de Lady Knox geiser zijn. Rond dit tijdstip spuit de geiser namelijk.

The guest of honor!

Kia Ora! Gisteravond een tijd zitten praten met een groep jongeren die ruim 9 weken door Nieuw Zeeland trekken. Ook een aantal Duitsers ontmoet en een Nederlands koppel dat op de fiets door Nieuw Zeeland trekt. Ik werd direct uitgenodigd voor de hangi maaltijd die de groep jongeren zouden bereiden vandaag, maar omdat ik zelf al naar een voorstelling ging, ging dit helaas niet door.

Vroeg opgestaan, snel ontbeten en direct op de fiets gesprongen om te gaan zorben. (www.zorb.co.nz) Over trendy sporten gesproken! Je wordt in een grote bal van lucht geduwd en wordt dan simpelweg de helling afgeschopt. In de bal zit ook nog water, dus het is een soort wasmachine gevoel! Echt te ziek! Helaas was de fun snel voorbij omdat het toch best kort duurt en dus maar de foto's genomen voor de afterpret.

Na het zorben, en het praten met het personeel (die zoals alle andere toeristen in Amsterdam legaal geblowd heeft) en een Nederlands meisje die een Engelse taalcursus volgt in Auckland direct doorgegaan naar de kabelbaan. Allé, snel naar boven, 3x in een soort rodelbaan de helling afgescheurd. Een paar keer bijna de helling afgedonderd, gecrasht, en een aantal keren een ‘lift-off' gehad. Alles staat op de film die ik gemaakt heb!

‘s Middags een beetje gerelaxt in het centrum en op de camping en ‘s avonds dus naar de Maori show. Ik fietsen naar het I-centre, waar ze me op zouden pikken: geen bus te zien. Na 20 minuten wachten zelf maar die kant op gefietst, en wat blijkt: er is helemaal geen show vanavond!! ONGELOFELIJK!!! Het personeel van het hotel snel gebeld naar een ander hotel en daar hadden ze nog wel plaats, zeiden ze...Eenmaal daar bleek dat ze toch wel erg vol zaten, maar naar wat telefoongesprekken had ik toch een plaatsje...tussen allemaal Japanners, Chinezen, Taiwanezen en Maleisiers!! Ik was dus de enige Europeaan...

Het eten was in ieder geval wel goed en toen begon de show. De hostess alles uitleggen over het ritueel van het neergooien blad en ‘the guest of honor' / ‘chief' zou deze moeten oppakken als een teken van vriendschap. Nou, zoals je raad, ik was de enige Europeaan dus aan mij de eer! Al die Aziaten klappen, foto's maken e.d. Op traditionele wijze de stamleden begroet en zelfs de Haka (rituele dans die ook de All Blacks opvoeren) opgevoerd, althans, soort van. Nog een paar mooie foto's geschoten en dit kan dus ook weer doorgestreept worden op m'n to-do-lijstje! Op de fiets terug naar de camping, kwamen de traditionele Maori's nog langs gescheurd in een Mercedes. Toeteren en zwaaien en gek doen....Lekker traditioneel allemaal :-)

Eenmaal terug op de camping nog uitgenodigd voor het toetje (pudding) die de groep had klaar gemaakt in een stoomoven. Echt zoet en na 5 scheppen stond ik op ploffen..Toen maar overgegaan op water.. Nog wat foto's laten zien en voordat ik het wist was het alweer 12:00 uur...Wat een dag!

ps. het stinkt wel enorm in Rotorua! Overal van die hete modderpoelen die zo uit de grond komen, overal rook, maar die heated tentsides zijn wel ideaal! Lekker warm 's avonds :)

Rotorua

Wat een rit vandaag! Rond 8:00 uur wakker geworden en tot 9:00 uur eerst een tijd gelezen. Toen rustig m'n bijna complete Engels ontbijtje klaar gemaakt en toen rond 10:45 richting de bushalte gereden. Onderweg nog even gestopt bij de plaatselijke fietsenmaker om m'n trappers te demonteren, want anders mocht m'n fiets de bus niet in! Geen probleem was de reactie van de fietsenmaker en ik kon dus snel verder.

Zoals je begrijpt, rustig wakker worden na mijn avondje Sinterklaas! Deze heb ik dit jaar gevierd met een Engels koppel (Hasle & David) die ik in Miranda had ontmoet. Het deugde in het begin niet helemaal maar opeens viel het kwartje! ‘s Avonds hebben zij dus een fles opengetrokken en daarvan heb ik vrolijk mee genoten! Verhalen, routes en plannen uitgewisseld en samen met David nog een tijd foto's van White Island bekeken die ik geschoten had. Hij liet op zijn beurt foto's van hun vorige reis naar Nieuw Zeeland zien. Vanochtend afscheid genomen en misschien zie ik ze weer in Taupo of verder zuiderlijk.

De busreis was echt luxe. Binnen anderhalf uur was ik 80 kilometer verder. Een afstand waar ik normaal minimaal 4 uur over zou doen. Het uitzicht was helaas niet zo mooi als op de fiets, maar het was wel efficiënt. Eenmaal bij de I-Centre in Rotorua (mooi en groot!) vergat de chauffeur bijna de klep naar m'n fiets open te maken voordat hij wegliep. Nog net op tijd terug kunnen roepen. Excuses aanvaardt en hij hielp me direct ook maar met m'n tassen uit de bus sjouwen!

In de vvv direct maar even een aantal reserveringen gemaakt. Morgen zorben en naar een traditionele Maori voorstelling waar ik ook de traditionele ‘hangi' zal proeven. Vandaag nog even snel naar het museum gegaan waar ik een privé rondleiding gekregen heb. (Ik was de enige die de tour wilde!)

Nu lekker op de camping (Cosy Cottage) die Hasle en David me hebben aangeraden en volgens mij is dit dezelfde waarop Henk en Greet hebben gestaan. Deze ligt op dezelfde weg (Whitaker road) en heeft dus die verwarmde tentplaatsen waarop ik momenteel gestationeerd ben! Straks nog even het zwembad in duiken en mijn eigen hot pool graven op het strand bij Lake Rotorua.

Ik blijf hier trouwens 3 nachten. Er is zoveel te doen hier! Dan door naar Taupo!

White Island

In navolging van vorig jaar deze tijd
Is het hack-piet weer gelukt in te breken op een site.

Hierom zal het verhaal van 5 december verschijnen in poëtisch script
Zodat ook in Nieuw Zeeland, een land ver van Sint z'n fort
Pakjesavond en gezelligheid, niet helemaal vergeten wordt.

‘S ochtends vroeg eruit, de boot stond al te wacht.
Samen met bemanning, die Friso naar White Island bracht!

Na donderende golven, wit kolkende oceaan
Kwam Friso knikkend, klotsend maar heelhuids aan op de levende vulkaan.
Met bouwhelmen op en gasmaskers klaar was het fascinerend rondkijken daar.

Met twintig man door hete blubber en over de raarste soorten grond.
Was het best te doen, ondanks dat het landschap stinkt naar...(juist)

Roken als een schoorsteen, knallen als geen één
Was het maar hopen en bidden
Dat íe niet zou exploderen zo meteen.

Na twee uur getuurd te hebben samen met de vloot
Was het snel de hoogste tijd om terug te keren naar de boot.

Na een lunch, waarvan werd genoten
Waren we snel aanbelandt bij vier medelandgenoten
Na gelach en nog meer vertier waren we binnen een uur weer terug bij de pier.

Nou, geweldig verhaal dus weer hier boven! Het rijm spat er vanaf! Zoals vaak het geval tot op heden weer een prima dagje gehad. Morgen naar Rotorua, maar in tegenstelling tot andere dagen een keer niet fietsend, maar met de bus... Dit omdat ik mijn beentjes nog even een dagje extra rust wil geven. De rechter hangt er namelijk nog een beetje ongelukkig bij en ik heb nog een eiland te gaan na deze! Waarschijnlijk morgen dus maar één a twee kilometertjes voor de boeg. Naar en van de bushalte naar de camping welteverstaan!

(meer foto's onder het kopje foto's!)

CSI: New Zealand

Een dagje met veel kanten vandaag. Gisteravond nog wat gedronken in het café tegenover de camping om van m'n spierpijn af te komen in m'n rechterbeen. Helaas heeft dit, en zelfs de Frappucino bij Starbucks niet geholpen. Toch vanochtend geprobeerd om rustig wakker te worden en het stuk naar Whakatane te fietsen. Al met al toch weer gelukt.

Het eerste stuk van de rit was tamelijk eenvoudig. De weg langs het strand volgen en op een gegeven moment rechts en dan weer links afslaan. Dit was de juiste manier om bij de Highway 2 uit te komen. Toch maar een keertje extra op de kaart gekeken omdat ik het niet helemaal vertrouwde. Gelukkig klopte alles en binnen de kortste keren waagde ik m'n leven weer op een redelijk drukke weg, met veel vrachtverkeer naar Te Puke & Rotorua.

Eenmaal voorbij Te Puke en de afslag naar Rotorua viel het verkeer gelukkig weer mee en kon ik simpel en effectief m'n weg vervolgen. Onderweg nog even gestopt om een foto te maken van een grote kiwikwekerij en een gigantische kiwi die voor het gebouw was opgesteld.

Iets voor Matata was er opeens zoveel politie, niet normaal! Zoveel politie zie je normaal nooit in Nieuw Zeeland tegelijk, zelfs niet in de grote steden. En hard rijden dat ze deden! Als een malle! Zo waren net zo snel weer weg als dat ze gekomen waren.

Om even op adem te komen in Matata een ijsje gekocht en ook hier weer politie. Na navraag gedaan te hebben bij de winkeleigenaar bleek dat de politie opzoek was naar een bankovervaller die zojuist de bank in Opotiki berooft had. Als je de lelijke vluchtauto van de crimineel zag zou je direct medelijden met hem krijgen! Wie vlucht er nou in een goedkope Ford? De auto had de politie dus al snel te pakken, alleen waren ze nog met honden op zoek naar de beste man.