Te Anau
Ha, wat een geweldig wakker worden vanochtend. Het licht schijnt de hele nacht gebrand te hebben maar ik heb nergens van gemerkt. Wat ik wel merkte was de stank in de kamer. Acht zwetende en naar alcohol ruikende mensen op één hoop gooien blijkt ook nu weer geen goed idee te zijn.
Eenmaal aangekleed valt m'n oog op een briefje op de bank. ‘Did you enjoy your beer last night?' I Didn't ate the last cookie, you can have it.' Althans, dit stond er zo ongeveer. De rode lijn is het chocoladekoekje, wat onderdeel uitmaakte van een grote zak chocolade koekjes, die ik en Lisa in één keer naar binnen gewerkt hebben gisteren.. Iets van heel-veel-koekjes. Je moet toch wat doen om weer een beetje op gewicht te komen toch?
Rond 10:00 uur uitgecheckt maar tot 14:00 uur in het hostel gehangen omdat m'n bus naar Te Anau niet eerder vertrok. Gelukkig voor mij dat ik niet de bus van 7:00 uur zou nemen, want rond dat tijdstip was ik nog knock-out.
Fiets gestald in hostel en blijft daar dus ook even een paar nachten staan. Langzamerhand verspreid al m'n bagage zich over Nieuw Zeeland. Fijn, op de terugweg alles weer oppikken!
Rond 16:00 uur eindelijk nog een smsje gekregen van Jasmin, die kapot is na een flinke wandeling op Stewart Island. Die komt morgen dus deze kant op zodat we samen nog wat van Fjordland kunnen zien.
Op de kamer ligt ook een Koreaanse man nu. Hij fietst ook door Nieuw Zeeland en direct maar even emailadressen uitgewisseld in het geval hij of ik ooit nog eens in Nederland of Korea ben. Handig hoor, gratis slaapadresjes!
Zoals vanouds!
Na een paar pittige dagen in Queenstown vandaag maar even de tijd genomen om de plaats zelf maar eens te bezichtigen. Dit was er tot heden nog niet van gekomen omdat er telkens wel weer iets anders tussenkwam.
‘s Ochtends eerst nog even geluisterd naar ‘Happy Birthday to you' in het Zweeds. Één van de Zweedse dames was namelijk jarig. Op z'n Marjoleins: Hieperde***hoera. Wat een feest! Snel de hort op gegaan voordat ze de kans kreeg om te gaan zeuren om een cadeautje!
De ‘stad' Queenstown is niet heel veel aan. Het lijkt op een Europese stad met teveel Europese toeristen en werknemers. Je komt hier dan ook zelden een Kiwi tegen. Wel is de locatie enorm mooi. Ik heb zelden een stad gezien die zo'n mooie ligging heeft. De stad bevindt zich tussen een aantal bergen, aan een meer en een rivier.
Na de wandeling door de stad de hele dag zowat gerelaxed op de kamer totdat ik een smsje kreeg van Pieter Jan en Jan uit Tilburg. De gasten kwamen weer deze kant op en zouden stoppen in Queenstown voor de nacht. Direct maar even gebeld en afgesproken om vanavond een bietje te gaan drinken.
Eenmaal hier weer goed gelachen met z'n drieën onder het genot van aardig wat bier & whisky. Alle verhalen uitgewisseld en weer helemaal op de hoogte van elkaars avonturen. Echt geweldig die gasten. En maar ouwehoeren en gek doen!
Helaas kwam er ook aan dit gezellige feestje weer een eind en zo zijn we uiteindelijk weer ik-weet-niet-hoe in bed belandt, schommelend en draaiend. Het is maar goed dat de wc twee meter van m'n bed vandaan is....
Riversurfing & Luge-riding
Zoo hey! En of dat wakker worden was vandaag! Na weer een lange nacht stond ik vanochtend om 9:00 uur al in de rij bij het Riverboarden! Eenmaal met de groep bij de locatie direct alle instructies gekregen en het water ingedoken. Brrrr koud! Wel goed om die kater weg te spoelen! ;-)
En hard dat het ging! Een paar flinke golven gepakt en ook nog van een paar rotsen afgesprongen. Dikke pret dus met iedereen. Hiernaast ook maar besloten om de foto's te nemen, want ja: zo'n activiteit doe je niet zo vaak en al helemaal niet in Nederland!
Rond 13:00 uur weer terug in het hostel en na wat gerelaxed te hebben met Tommaso de berg bij Queenstown opgelopen (ongeveer 400 a 500 meter). Eenmaal boven van het uitzicht genoten en ook even een stuk wezen rodelen! Haha, ook op dit onderdeel Italië geklopt! 5-0 overwinning dit keer voor Holland. De laatste keer dat we naar beneden gingen begon het helaas ook nog flink te regenen. Wel gaf dit de mogelijkheid tot driften op de baan. Haha, een paar keer flink uit de bocht gevlogen en wat krassen opgelopen.
Op zich best mooi dat Luge-rijden. Telkens lekker naar beneden scheuren en dan weer met een lift omhoog en gek doen voor de camera! Eenmaal boven de foto's bekijken en weer zeggen dat je er niet leuk op staat.
Omdat het dus begon te regenen (en niet te zuinig!) maar de gondola naar beneden genomen. Jammer voor het bedrijf dat er niemand stond want nu konden we nergens 20 dollar betalen. Al met al dus gratis naar beneden gegaan. :-) Vette mazzel dus.
In de kamer nog wat foto's uitgewisseld, beetje muziek luisteren en ook praten met nieuwe backpackers. Weer twee uit Duitsland en gelukkig dit keer ook één uit Spanje. Is weer eens wat anders!
O, één van die Duitsers blijkt wel weer iemand te zijn die in Picton heeft gewerkt op kerstavond. En dat was dus ook in hetzelfde hostel waar ik toentertijd verbleef. Apart dus allemaal hier. Het is en blijft een klein wereldje wanneer je over een eiland reist!
Queenstown
Vanochtend wakker geworden met een lichte kater, maar toch vroeg m'n bed uit om de bus naar Queenstown te halen. Gelukkig kon m'n fiets mee en was de rit niet al te duur. Onderweg nog een tijd zitten praten met een Kiwi en Ines (één van die Duitsers) zat ook bij toeval het eerste stuk in dezelfde bus. Allemaal fijn dus weer en direct maar even bijgepraat over gisteravond/nacht. Ook hebben Jsmin en ik elkaar nog even doodgesmst en uiteindelijk maar afgesproken om later elkaar nog even te zien in Te Anau of Milford Sound. Mijn mening over Duitsers in het algemeen is dus gelukkig ook wat positiever aan het worden, al blijf ik erbij dat er ook een hoop ongein tussen loopt. ;-)
Bijna in Queenstown werd het landschap weer als vanouds: prachtig! Een enorm mooie locatie om een zo'n enorm toeristische stad te bouwen. Queenstown heeft verder geen echte charme, maar het gaat per slot van rekening allemaal om de extreme-sports die je hier kan doen: Canyon Swinging, Bungeejumping, Riverboarden, Zorben, Luge rides, Paragliding, Hanggliding, Skydiving, Jetboating, Canyoning, etc. etc. Veel te veel dus allemaal. En de één nog duurder dan de ander!
Maar toch, je bent in Queenstown dus je zal ook een extreem sport doen! En ja hoor, ik ga dus riverboarden morgen! Het is bijna hetzelfde als bodyboarden op de oceaan, maar bij het riverboarden ga je over een wilde rivier. Omdat er toch aardig wat rotsen zijn krijg je voor de veiligheid dus ook nog een wetsuit, bescherming en een helm mee. Ik ben benieuwd!
In het hostel in Queenstown direct maar even een kamertje geboekt en jawel: weer drie duitsers. Gelukkig ook twee Zweedse dames (en je weet waar die om bekend staan!) en een Italiaan, Tommaso. Een aardige peer! Direct nog maar even geconfronteerd met de 3-0 nederlaag van afgelopen EK.
‘s Avonds met hem en Simon uit Duitsland even naar een hamburgertent gegaan om de Big Al uit te proberen. WOOOOOOOOOW. En of ‘ie Big was!
Hierna nog even flink aan de wodka-tonic gegaan omdat het overal 2 halen 1 betalen was. En ja, als je 2 wodka-tonic krijgt voor omgerekend 2,5 euro is dat niet slecht!
Checkpoint II
Checkpoint nummertje 2!!
Na Cape Reinga, het bijna noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland, nu het zuidelijkste puntje van Nieuw Zeeland bereikt: Slope Point! En hoe ik hier gekomen ben wil je niet geloven, maar ik vertel
het lekker toch!
Rond 9:30 uur op de fiets gesprongen (zo, dat is laat!) met maar één stukje brood. Zoals ik eerder zei: er is geen winkel o.i.d. in de buurt. Gelukkig bakten de hosts van het backpackershostel wat brood en had ik toevallig nog net iets meer dan één dollar contant op zak. Die was dus wel besteed!
Tijdens mijn ontbijt zag ik al dat er een flinke wind kwam uit het westen. Jammer, want ik moest die kant op! Dat werd dus weer knallen en afzien op de fiets. Ook de gravelroad van 20km was weer één en al jut en jol. De steile heuvel iets voor Slope Point maakte het feestje helemaal compleet!
Maar toch, eenmaal bij Slope Point de laatste: ‘No vehicles allowed'-bord ook maar genegeerd en lekker doorgereden met m'n fiets naar de punt! En lekker daar. Wat een belevenis. Gewoon dat ik het toch maar even gedaan heb! Van noord naar zuid! Ik heb er dan ook een uur rondgehangen terwijl er geen fluit te doen was.
Eenmaal na dat uurtje weer op de fiets gesprongen en richting Invercargill gefietst. Met grootste moeite eindelijk ook deze stad bereikt. Overal supermarkten, maar nergens pinautomaten. Ook accepteerden ze geen creditcards!! Beetje jammer dus weer.
In Invercargill dus direct maar even de Subway opgezocht en daar flink los gegaan. Die footlong-sandwich was meer dan welkom. Hierna doorgereden naar het I-Centre, de bus geboekt voor morgen naar Queenstown en toen naar het hostel gegaan.
Helaas hadden ze nog wel plek voor één en niet voor vier (remember de Duitsers?). Die moesten dus ergens anders verblijven, maar ‘s avonds nog wel even naar een café gegaan. Het was ten slotte vrijdagavond en dat betekent weekend (+ bier). En ik kan je verzekeren, het was een geslaagde avond! Uiteindelijk rond 02:00 ‘s nachts het café uitgetrapt met Jasmin omdat ze gingen sluiten.
Eerst haar maar even teruggebracht naar haar hostel want ja, we blijven wel een echte heer hè, zelfs na een paar teugen bier! Hierna zelf maar naar m'n dorm gegaan en als een blok in slaap gevallen.
The way to Curio Bay
Vandaag (18/01/09) maar eens de tijd genomen om weer al m'n avonturen te herinneren en op te schrijven. De laatste dagen zat het er niet in omdat ik toch redelijk ‘druk' was met andere zaken zoals fietsen, bier drinken, feesten en nog meer bier drinken. Hopelijk kan ik ondanks alle hersenbeschadiging door overmatig gebruik van alcohol alles nog herinneren.
Vandaag (eigenlijk dus een paar dagen geleden) van Owaka naar Curio Bay gereden. ‘s Ochtends nog even flink op de deur staan bonzen bij de oosterburen om die maar even te wekken. Vonden ze maar al te leuk, vroeg opstaan!
Samen direct maar even afgesproken dat we elkaar zouden bellen / smsen zodra één van ons in Curio Bay is. We hadden namelijk het plan om in hetzelfde hostel te slapen, alleen konden we er geen een vinden voordat we die kant op gingen. Dus op de gok maar een beetje rondkijken daar.
Na wat heuvels, tegenwind en toch gelukkig ook weer mooie natuur onderweg nog een paar keer 3 Israëliers tegengekomen (+ 1 liftende Amerikaan) die in hetzelfde hostel sliepen afgelopen nacht. Onderweg dus nog een paar keer flink gelachen. Ook het wegwerkpersoneel hielp me nog even een heuvel op met wat aanmoedigingen.
Zoals gister was ik ook dit keer als eerste op de plaats van bestemming en besloot maar even te smsen. Helaas geen bereik dus dat feest ging niet door! Wel een hostel gevonden en maar gegokt dat ze naar hetzelfde hostel kwamen. Voor de zekerheid maar even m'n fiets aan de brievenbus naast de weg vastgemaakt. En ja hoor: een paar uurtjes later kwam ik na even het strand op geweest te zijn een drietal backpackers tegen in m'n kamer.
Samen weer even met de auto op pad geweest naar het Petrified Forest en de plek waar je de zeldzame Yellow Eyed Pinguin (die komt alleen in NZ voor) te zien. Nog wat mooie foto's genomen en toen ‘s avonds maar even m'n laatste zakje instant-macaroni gegeten. Dit omdat er geen winkel in de buurt was om boodschappen te doen.
Al met al weer laat naar bed en morgen een flinke rit voor de boeg. Wel een leuk stuk, want ik fiets morgen naar het Zuidelijkste puntje van Nieuw Zeeland en daarna naar Invercargill, waar ze een Nederlandse snackbar hebben!
Into the mystic
Ik weet niet of ik al zo vroeg ben begonnen met fietsen sinds mijn aankomst dan dat ik vandaag deed. Rond half zeven opgestaan en iets voor half acht al op de fiets! Nog even gedag gezegd tegen Tony en toen de ochtenddouw ingereden.
Volgens Tony zou het een mooie dag worden met veel zon en een noordoostelijke wind. Yes! Eindelijk weer eens een tijd wind mee! En hij had nog gelijk ook. Wel begon de ochtend met aardig wat mist. Dit werd erger na mate ik de Highway 1 omhoog volgde. Op een gegeven moment was het zo erg, dat ik niet meer dan ongeveer 40m zicht had. Fijn om dan in je hoofd te hebben dat automobilisten ook niet verder kunnen kijken en het voor mij nog gevaarlijker werd..Gelukkig was het nog aardig vroeg in de ochtend en was er niet heel veel verkeer op de weg.
Op een gegeven moment de Highway 1 achter me gelaten en een stuk van de Scenic Route gefietst. Deze kant moest ik toch op omdat ik naar Nugget Point wilde. Na een prima ritje op het laatst flink over een gravelroad omhoog moeten klimmen naar de parkeerplaats. En steil dat het was. Gelukkig hadden de mensen wel respect voor me eenmaal boven!
Nugget Point was gaaf! Bijna net zo mooi als Cape Reinga. En als je naar beneden keek zag je aantal van die luie zeehonden slapen en gek doen. Best interessant en al met al heb ik hier ook ruim twee uur rondgehangen.
Na Nugget Point lekker rustig aan naar beneden gefietst en de laatste 15 kilometer naar Owaka over een gravelroad gefietst. In het hostel weer wat Duitsers ontmoet die ik ook op Nugget Point ontmoet had.
Straks even naar het strand lopen om wat zeeleeuwen te zien. Die schijnen hier op 10 minuten lopen flink te liggen chillen!
Verwennerij bij Tony's
Gisteren was het weer zo'n dag. Ik kon er niets aan doen. Ze stonden er zo mooi opgesteld in de etalage. En alleen al de gedachte. Toen wist ik het zeker: het sixpack Heineken zou in m'n boodschappentasje verdwijnen! :-)
In het hostel dus even goed genoten en mezelf vol gegoten (met mate(n)). Na een tijdje in de tv lounge te hebben geluisterd naar twee Duitse meiden maar besloten om de discussie over wat gaan we doen en waar gaan we heen maar even te onderbreken. Ik kon het taaltje niet meer uitstaan! ;-) Wel op een nette manier natuurlijk en toen nog een tijd gesproken met Jasmin uit Frankfurt, van de braadworsten! Iets later op de avond maar even telefoonnummers uitgewisseld aangezien zij morgen (14/01) net als ik naar Nugget Point gaat. Kunnen we elkaar daar nog even treffen (met wat bier).
Rond 12-en naar bed gegaan. Ik lag in een kamer met 5 meiden en één andere man. En het leukste was, dat 3 van die dames dus ranzig hard aan het snurken waren!! Echt van die knor-geluiden. Gelukkig had ik hier niet al te lang last van, aangezien ik na het wegtikken van dat bier snel vertrokken was.
Vanochtend wel iets later opgestaan omdat het bier niet helemaal gezakt was en dus rond 9:00 uur vertrokken uit Dunedin. Althans, geprobeerd weg te komen uit Dunedin. Wat een toestand! Net zoals in Auckland: een ramp! Er zijn maar een paar wegen die de stad uitgaan, waarvan de meeste Motorways zijn. Ik dus omrijden en een flinke heuvel lopend moeten beklimmen, omdat het stijgingspercentage een abnormaal hoog getal was!
Na de heuvel ging het wel weer en lekker een stuk langs de kust gefietst. Iets voorbij (jawel!) Brighton weer een fikse heuvel op moeten klimmen om weer bij de Highway 1 te komen. Een paar keer flink zitten steunen en kreunen maar toch ook weer gered!
Vervolgens mijn weg vervolgt naar Milton, waar ik nu ook zit. Ik ben de enige gast in een klein backpackershostel tot dusver waar Tony, een geëmigreerde Zwitser, de baas is. Wat een mannetje. Ik mag niet eerder vertrekken dan dat ik kan jongleren, hij wast voor me af en hij laat al zijn verhalen en foto's zien. Met andere woorden: best een toffe peer en het bevalt me hier wel.