Westcoast!!

Westcoast! Eindelijk! Na 4 dwaze dolle dagen zwoegen tegen de wind in, heuvels op en heuvels af eindelijk na een laatste lelijke bocht en klim de westkust! Ik had ‘em goed zitten vandaag. Dat kwam voornamelijk door de rit van gisteren, die me toch wel redelijk goed gesloopt had.

Vanochtend maar even afscheid genomen van de familie Van Halderen en toen direct lekker hard weggefietst. Helaas kwam ik na de eerste ‘logtruck' erachter dat mijn helm nog in het hostel lag..Fijn! Weer 4 kilometer terugfietsen...Iedereen keek me dan ook verbaast aan wat er aan de hand was. Na het uitleggen werd er dus nog even gelachen. Natuurlijk alleen door hen. Ik kon wel janken!

Volgens het fietsboekje dat ik mee heb zou de weg alleen maar naar beneden gaan vandaag. Helaas was dat niet zo en zaten er ook een paar korte, maar steile klimmetjes in de weg. De eerste heuvel kon me gestolen worden dus maar lekker relaxt naar boven gelopen. Lekker op m'n gemak gereisd vandaag dus!

In een lokaal plaatsje 20km verderop nog staan praten met een mevrouw van de lokale winkel en die vond het maar raar dat er mensen fietsend het eiland overgaan. Helemaal als zei ze tegenkomt op verlaten locaties. Ach, iemand moet toch gek zijn?

20km Voor Greymouth stopte er zowaar een Toyota met twee mannen erin. Één stapte uit en vroeg of ik een lift wilde, zo uit het niets! De man vriendelijk bedankt, maar toch zelf lekker doorgefietst! Ja, ik wilde ondanks alles Greymouth op de fiets aandoen. Ik moet toch een beetje kilometers maken hè!

Bij het station, die ik direct naderde na aankomst in Greymouth direct maar de Tranz Scenic trein geboekt voor morgen. Ik ga dus lekker met de trein terug naar Christchurch over de Arthur's Pass. Dat scheelt me ook weer een aantal dagen.

Vanaf Christchurch zal ik vervolgens de bus richting het zuiden nemen, omdat er tot daar toch niet veel boeiends te zien en te doen is. De stempel ‘cheater' heb ik dan ook al een aantal keren opgedrukt gekregen!

[...] Komt één van de hostess net binnenlopen met een dienblad vol lekkers. Ik en de rest van de kamer dus weer gretig graaien naar het gebak! ‘Happy Festival Season' staat erop...Nou, van mij mag dat seizoen wel lekker lang duren!

Smokey and the bandit

In alle stilte wilde ik vanochtend het hostel ontvluchten..Zonder geluid en ook bijna zonder ontbijt...Oeps! Net op tijd werd ik er aan herinnerd dat ik nog niets gegeten had en dus maar weer even de tasjes uitgepakt en maar weer wat brood met gestampte muisjes (nog steeds die van Mt. Maunganui) en kaas gegeten.

Ik wist dat vandaag heel wat voeten teweeg zou brengen. Om het jaar 2009 goed in te luiden had ik me dus voorgenomen om in één keer de Lewis Pass te bedwingen. Echter zat ik hier nog een kilometer of 60 vanaf en de weg erheen was ook al redelijk stijgen en dalen...

Wel had ik het geluk dat de lucht eens grijs/blauw was in plaats van knal blauw! Lekker een paar regenspatten voor de verkoeling en zo nu en dan wind mee: wat een verassing! Helaas kon de pret niet al te lang duren en keerde de wind zich de hele dag weer tegen mij! Wat een zak hooi die wind! Op zich is er niets mis met wat wind, maar de hele dag (+ de laatste 3 dagen) tegenwind hebben, ook bergopwaarts, is zo nu en dan best demotiverend. Vooral als je weet dat je nog een hele dag te gaan hebt, zoals vandaag!

Na wat mooie landschappen gepasseerd te zijn, met bijbehorende hobbels en bobbels, begon de weg plots nog meer te stijgen. Lewis Pass dacht ik... Nou niet dus! Dat duurde nog 20 kilometer voordat ik daar zou aankomen. Bleek dat de stijging helemaal niet was aangegeven in het boekje wat ik heb..Hoe kan je hier nou overheen kijken!!

Gelukkig gebeurde er iets later iets onverwachts (en het was nog leuk ook). Komt er een camper tegemoet rijden. Ik kijken wat voor volk erin zit (dat doe ik eigenlijk altijd) en zie ik daar een beetje een dikke(re) kerel in knalgeel Chelsea FC t-shirt. Die man mij ook aankijken en stoppen! Ik dacht: dat kan niet missen: David & Hasle (uit Miranda, Coromandel, Whakatane). Ja hoor, het klopte ook nog. Een beetje staan ouwehoeren en elkaar nog een gelukkig nieuwjaar gewenst en elkaar weer op de hoogte gesteld. Waarschijnlijk zie ik ze later nogmaals.

Lewis Pass. Ja want daar was ik! Of althans bijna. Gelukkig kwam ik van de goede richting (de andere kant was vele malen steiler) en had ik gedurende de laatste 20km een geleidelijke klim. Een aantal keren goed op en neer en tot overmaat van ramp begon het ook nog eens flink te regenen! Regenpak dus aangetrokken...En mistig! Laag hangende wolken overal en als er telkens weer een vrachtwagen langsreed een emmer water in m'n gezicht!

Eenmaal in Lewis Pass National Park bleek er geen ene zak te zijn. Zelfs geen zielige camping of een simpel hostel. Dat werd dus verder fietsen! Gelukkig ging het eerste stuk flink naar beneden richting Springs Juction. En daar gebeurde het!

Kom ik eindelijk na een rit van 95km aan in Springs Juction en spreek ik de baas van een lokale motel aan. Zegt ‘ie dat ik wel een kamer kan krijgen, maar voor 90 dollar! De schurk! Vieze afzetter voor een klein klote kamertje! Ik heb het ‘em goed duidelijk gemaakt en dus maar weer m'n spullen gepakt en naar buiten gegaan om op de kaart te kijken.

De eerstvolgende plaats was Reefton...40 kilometer verder en met één grote heuvel (650m) er tussenin. Flink balen dus tijdens de regen!!

Eenmaal over de heuvel ging het gelukkig weer snel bergafwaarts en heb ik, met wat spierpijntjes zo nu en daar, Reefton toch nog binnen 130 minuten bereikt! Wat een bikkel hier!

Snel een plekje gezocht voor de nacht en daar bleek ook een Nederlands stel te zitten die ook fietsend over het eiland gaat. Een tijd zitten praten, e-mailadresjes uitgewisseld en toen uitgeput naar bed!

Hanmer Again

Daar zijn we weer! Nogmaals tot ziens gezegd tegen Nijmegen en na de lift naar het I-Centre de bus teruggepakt naar Hanmer. De Chinees die reed was gelukkig nog wel grappig en ik heb me dan ook wel vermaakt in de bus.

Eenmaal in Hanmer snel naar het hostel gegaan waar ik m'n fiets had gestald en gelukkig, hij stond er nog! Precies op dezelfde plek waar ik ‘em neergezet had! Direct maar even een kamer geboekt en al mijn tassen weer uitgeladen en opnieuw ingedeeld. Dat moest ook een keer gebeuren!

Op de kamer kwamen even later wat Fransen, een Ier en nog een Nederlander. Een tijd zitten praten en direct ook maar weer even ‘hot spots' uitgewisseld. Plekken waar we beide nog naar toe moeten gaan voordat we weer terug naar NL gaan dus.

Voor de rest m'n fiets nog een beetje gecontroleerd en wat schroefjes aangedraaid. Als het goed is valt mijn ketting er nu een stuk minder vaak af...Laten we dat in ieder geval maar hopen! Voor de rest hier en daar nog wat olie opgesmeerd.

‘s Avonds geprobeerd om vroeg te gaan slapen. Helaas was het de hele dag snikkie benauwd geweest en dit zat er dus niet in... Een beetje jammer dus. De hele nacht ook flink liggen draaien in de hitte. Al met al was het dus niet een hele fijne nacht en ik was blij toen m'n alarm om 7:00 uur weer afging!

Mijn voornemens

Op de eerste dag van het nieuwe jaar wakker geworden met een droge mond en lichtelijk gebons in m'n hoofd. Snel even wat water gedronken en toen weer een tijdje geslapen. Helaas was het niet zo lang als ik wilde, want de Amerikanen moesten vroeg op omdat ze het vliegtuig naar Thailand moesten nemen. Binnen de kortste keren waren ze weg zonder wat te zeggen. En mij wel wakker gemaakt!!!!

Maar in ieder geval, de hoofdpijn viel gelukkig wel mee en deze was helemaal verdwenen na een fiks stevig Engels ontbijt die grotendeels weer was klaargemaakt door CJ. En of er goed voor me gezorgd wordt!

Een paar uurtjes later met z'n allen naar het strand gereden (Nadine en ik dus achterin op het matras in de van) en daar twee uurtjes zitten branden. Gelukkig waren er nog wel redelijk hoge golven en was het strand schoon genoeg. Mijn nieuwjaarsduik dit jaar was goed warm! De hele dag (en de dagen ervoor) was het rond de 30 graden. En dan te bedenken dat jullie daar zitten te koukleumen... Och, wat zielig allemaal!

Met het nieuwe jaar komen dus ook (goede) voornemens. Ik heb me dan ook direct voorgenomen om toch maar een stop-over van twee dagen te maken in San Francisco op de terugweg en deze heb ik dus ook direct geregeld. Nu nog even bedenken wat ik allemaal daar ga doen en wat ik wil zien. Tijd genoeg om hier over na te denken.

Een tweede voornemen is om tot het zuidelijkste puntje van Nieuw Zeeland te fietsen en vanaf daar het maar eens rustiger aan te doen. Dat wil zeggen: vaker de bus / trein / vliegtuig(?) pakken. Het kan allemaal met m'n fiets!

Bij deze twee voornemens blijft het voorlopig even en ik ga er ook vanuit dat beide geen probleem zullen worden...Appeltje-eitje dus!

Countdown in Christchurch

Na wat uurtjes langer in bed gelegen te hebben dan normaal, rond 11:00 uur maar eens richting het centrum van Christchurch gelopen. Hier een beetje rondgehangen en winkeltjes in en uit gerent. Het centrum is niet heel erg boeiend vergeleken met het centrum van Wellington of Auckland. Ik was er daarom ook al snel klaar mee en om de dag maar een beetje te vullen rond 14:00 maar eens sushi gegeten bij een japanner.

Na de prima sushi teruggelopen naar het centrum en een tijdje staan kijken bij een aantal straatartiesten. Een prima show moet ik zeggen!

Eenmaal terug in het hostel maar eens gewacht op CJ, Julien en Nadine. Het bleek dat de eigenaar de hostel (Marcus) had geregeld dat we vanavond met z'n allen gingen bbqen. Wij, hij en inclusief twee Amerikanen.

De bbq was voortreffelijk en na wat biertjes rond 23:00 uur met z'n allen naar het centrum van Christchurch gelopen om daar het laatste uurtje van 2008 uit te zitten. Het was wel redelijk druk op het plein maar het was niet heel groots. Alcohol was niet toegestaan (liqueurban) en iedereen stond dus droog op het plein. Voor een biertje moest je dus een stuk lopen....

Toch maar even met Julien op pad geweest en uiteindelijk snel een biertje naar binnen ge-ad en wat sigaren gekocht (het nieuwe jaar natuurlijk goed inluiden!) Snel teruggelopen en toen iedereen aan het aftellen was kwamen we gelukkig net aan bij de rest van de groep.

Iedereen elkaar een goed nieuwjaar gewenst, even naar het (zielige) vuurwerk gekeken en binnen de kortste keren liep het plein leeg...Dat viel dus een beetje erg tegen! Iedereen ging om 00:05 uur al richting huis en zelfs de band die optrad hield het rond dit tijdstip voor gezien....Nieuwjaar vieren in Christchurch was qua ambiance dus niet heel erg groots...geen aanrader dus.

Gelukkig was ik wel in het gezelschap van een aantal toffe mensen en dat heeft de jaarwisseling toch nog een positief draai gegeven!

En natuurlijk ook jullie thuis nog een

Happy New Year!

Christchurch

Busje komt zo! En met de Hanmer Connection ging ik vandaag naar Christchurch! Hier valt met oud en nieuw natuurlijk veel meer te beleven en daarom zal ik in Christchurch ook tot 2 januari blijven. Hierna ga ik weer terug met de bus naar Hanmer Springs om m'n fietsje op te halen en dan vervolg ik dus m'n trip per fiets.

Aangezien de camping in Hanmer ook een check-out tijd van 10:00 uur hanteert, moest ik al vroeg de camping af. De vrouw van de camping bood nog wel aan om m'n fiets in de garage te stallen, mits ik dan ook op 2 januari weer een nachtje zou blijven. Helaas voor haar: de camping was nou ook niet zo denderend mooi. Hiernaast stikte het er van de insecten!

In het centrum van Hanmer maar even naar een hostel gefietst en ja hoor, hier wilde de hostess m'n fiets wel stallen. Deur is beveiligd en er kan dus eigenlijk niets gebeuren. Mocht m'n fiets wel weg zijn dan heb ik altijd nog een fietsverzekering en dan koop ik gewoon een backpack! :)

Na het stallen van m'n fiets maar even met wat bagage staan sjouwen en naar het I-Centre gelopen. Hier zou ik nog een tijd moeten wachten, aangezien mijn bus pas om 2 uur in de middag zou vertrekken. Ik stond er al om 11:00 uur....Gelukkig was de ochtendbus niet helemaal vol en dus maar even met de buschauffeur gesproken en gevraagd of ik mee kon met de bus van 11:30. Geen probleem dus!

Binnen een kwartier hadden we de weg afgelegd waarvoor ik op de fiets bijna twee uur voor nodig had en we waren binnen de kortste keren in Christchurch! Wat een stad...Ze hebben zelfs oer-ouderwetse trammen en in het centrum lijkt het alsof de tijd stilgestaan heeft...Niet echt mijn ding dus, Christchurch.

In Christchurch maar even een nieuwe slaapmat gekocht en naar het hostel ‘Dreamland' gelopen. Haha, niet echt een hostel om van te dromen..Beetje oud, net zoals Christchurch...Gelukkig zit ik hier maar tot de tweede van januari en kan ik dan weer snel terug naar Hanmer!

Hot Pools in Hanmer!

Na een prima nacht op de lokale camping maar vroeg op pad gegaan om de zon voor te zijn! Ik wilde niet weer het risico lopen dat ik in de brandende hitte een stuk moest gaan fietsen...Om 8 minuten voor 8 zat ik daarom al op de fiets, voorbereid en wel met 6 liter water! Uitdrogen zou er vandaag niet van komen!

Het eerste stuk naar Culverden (en iets verder) reed ik gelukkig in de schaduw van een heuvelketen, waar de zon niet overheen kon schijnen. Pas nadat ik de afslag Lewis Pass / Hanmer Springs genomen had werd het warmer...

Binnen de kortste keren was de zon op z'n hoogste punt en begon het alweer aardig te fikken op het asfalt. Ook was de weg niet zo vlak als men beweerde en had ik zoals vaak bergafwaarts weer wind tegen..Wat een land! Stoppen in de schaduw was er ook niet bij aangezien je midden op dag binnen de kortste keren onder de sandflies zit.

Na een aantal zuchten en puffen kwam ik al met al toch al rond 11:00 uur aan in Hanmer Springs. Hier maar (weer) even contact gezocht met de Nijmegers en binnen no-time stond ik op dezelfde camping als CJ en Julien.

Om maar even af te koelen zijn we daarna met z'n drieën gaan relaxen in Hanmer Spring Thermal Pools! Zalig! Voor nog geen 20 dollar lagen we in baden, met temperaturen variërend van 28 - 41 graden. Het zonnetje scheen ook nog aardig dus we moesten zo stil mogelijk blijven liggen om niet te zweten! Toch fijn als een dag zo kan eindigen en ja: ik heb ook vakantie zo nu en dan! :-) Rond 18:30 uur maar weer eens naar de camping gegaan, pannenkoeken gegeten en nog een spelletje gedaan.

Morgen met de bus naar Christchurch om daar oud en nieuw te vieren en dan weer terug naar Hanmer om m'n fiets weer op te pikken en m'n tripje over de Arthurs Pass (950m) te vervolgen. Een mooi voornemen voor volgend jaar!

Deja Vu

Smeltende hitte. Oneindig veel bergen. Ultra blauwe lucht. Waternood.
Welkom in Nieuw Zeeland, dag 2.

Juist. De weg van Parakai naar Wellsford heb ik eerder in mijn reisverslag flink onder vuur genomen. Vandaag kwam ik zijn tweelingbroer, Highway 70 onderweg tegen. Weer zo'n rit. Een nachtmerrie voor elke fietser! Waar de dag koel begon, eindigde deze is een smeulende oven, met als maximum temperatuur 33 graden. Niets op tegen als je op het strand ligt, maar als je ‘moet' fietsen...dan is dat niet zo lekker.

De weg ging geleidelijk omhoog richting de zuidelijke Alpen. Na veel gezigzag in het begin van de route kwamen de eerste bergen als snel in zicht. Op zich waren ze niet veel hoger dan anders, maar ze waren verrekte lang. Je kan het vergelijken met een weg van 20km die valsplat omhoog gaat naar een meter of 500 en zo nu en dan weer sterk daalt.

Rond 11:00 uur maar even gaan lunchen en zoals ik al vermoedde: CJ en Julien hadden dezelfde route genomen als ik en die kwamen dus net langs karren toen ik mijn boterhammetje aan het smeren was! Nog even staan praten en na wat succeswensen weer op de fiets gestapt. Gisteren in de kroeg hadden we ook al zitten bijpraten, dus het was nu snel tot ziens! Ach, ik zie ze morgen toch weer in Hanmer Springs en nogmaals op de 31e in Christchurch.

Na wat mooie uitzichten op valleien, bergen, dorre gronden en groene weiden (met schapen..) kwam ik rond 13:00 uur zowat een Skihut tegen. Mijn redding! Direct maar even water bijgetankt en even een half uurtje uitgerust. Het zoutgehalte weer op peil gebracht met wat Nacho's en toen de laatste 20km voornamelijk bergafwaarts gereden. Helaas was het toch nog trappen: de tegenwind draaide me de das om!

Eenmaal in Waiau aangekomen eerst maar een beetje rondgekeken. In 5 minuten had ik het wel gezien (verlaten, lelijk en alles is dicht) en toen maar naar de camping gereden. Hier de eigenaar gesproken, een beste kerel die me nog even een tour over de camping heeft gegeven en zelfs de weg naar de rivier voor een frisse duik heeft gewezen! Hier dus ook gulzig gebruik van gemaakt! Dat was ook wel even nodig na zo'n dag!

Onderweg nog wat getoeter naar m'n hoofd gekregen en ook waren er dit keer 4 jongeren die de raampjes open draaiden en me zowaar een staand applaus gaven! Dat voelt best goed tijdens zo'n klim!

Morgen snel door naar Hanmer Springs, een kilometer of 50. Heel relaxt morgen dus! Dat mag ook wel een keer na zoveel inspanningen!!!