Windy Wellington
Wat een wind! De naam Windy Wellington deed vandaag zijn naam eer aan! Vanaf ‘s ochtends tot ‘s avonds laat heeft het flink gewaaid, en daarmee bedoel ik dan echt flinke rukwinden van bijna elke kant! Dit alles zal ongetwijfeld ermee te maken hebben dat Wellington aan een beschutte baai ligt, met aan de overige 3 kanten heuvels / bergen.
Ondanks al de wind (en het kleine beetje regen) naar het Parlementsgebouw gelopen vanochtend. Daar de Executive Wing (Beehive) aanschouwd en wat mooie foto's gemaakt. Omdat de tour gratis was deze ook maar direct gedaan en samen met een groep, die voornamelijk bestond uit toeristen, alle kamers langsgegaan in het gebouw. Van de 1e tot de 2e kamer, van de bibliotheek tot aan de ‘chamber of freedom of speech'.
Deze laatste kamer is ingericht in Maori stijl en aan de muur hangen beelden die alle Maoristammen in Nieuw Zeeland vertegenwoordigen. Gelijkheid en vrijheid van meningsuiting staat dan ook gelijk in deze kamer en iedereen mag zeggen wat hij wilt, zonder hier gestraft voor te worden. Zodra er een ‘bill' (wetsvoorstel) gedaan wordt, wordt deze gepubliceerd in de meeste kranten in Nieuw Zeeland. Kiwi's hebben dan de mogelijkheid om hier een mening over te vormen en deze via de post kenbaar te maken aan het parlement of deze persoonlijk overbrengen, rechtstreeks aan de raad die het wetsvoorstel opstelt! Dit houdt in dat je als burger direct met o.a. kamerleden mag praten over het wetsvoorstel! Ook is er geen maximum verbonden aan het aantal gesprekken. Maar er is nog meer: zelfs niet-Nieuw Zeelanders mogen hun mening laten doorschemeren in een gesprek! Apart of niet dan? Nieuw Zeeland blijft toch wel weer uniek!
Na het bezoek aan het parlement nog even door de stad gewandeld en de cablecar genomen naar de botanische tuinen, iets boven het centrum. Wie denk je dat ik daar tegenkom? Juist! Weer het Nederlandse koppel dat ook door met de fiets door Nieuw Zeeland toert! Wat is het toch een klein wereldje!
Na het bliksembezoek aan de tuinen (er was niet heel veel aan) terug gegaan naar het hostel. Hier een tijdje rondgehangen en ‘s avonds weer te gezond gegeten! Goed bezig hier hoor! Tijdens het koken nog even staan praten met wat Nederlandse backpackers en toen even met mijn Deutsche kamergenoot de maaltijd genuttigd.
Net nog even een film gekeken in de lounge en een serie met de naam:'Rick & Steve, the happiest gaycouple in the world'... En dan ging de serie ook nog over een dorp vol lesbies & homo's in playmobile stijl....Ook in dit opzicht blijft Nieuw Zeeland weer uniek...
Uitslapen en Te Papa
Jaja! Zoals hij gister had aangekondigd, zo geschiedde het! Uitslapen tot 11:30 uur is toch een voorrecht in deze drukke dagen! Fijn hoor, lekker laat wakker worden, een beetje kletsen met de rest van de gasten op de kamer en dan fijn rustig aan naar het museum, die op 1 minuutje lopen afstand ligt!
En groot dat het museum is! TJONGE! En gaaf. Alles interactief! Nemo in Amsterdam mag daar wel eens een voorbeeld aan nemen! In het museum stuitte ik toevallig nog op een Nederlands gezinnetje uit Zeist en dus samen maar even een aantal attracties gedaan. Erg gezellig moet ik zeggen.
Na het museum terug naar het hostel en maar weer even gezond gegeten. Restje bloemkool van gisteren gehusseld in de wokpan samen met wat andere groenten en noodles. Flesje wijn erbij en een appeltje toe: zo, vitamientjes ook weer binnen!
Ook heb ik vernomen dat de kaarten (bijna) allemaal zijn aangekomen. Wat een verassing was dat hè! Ik ben benieuwd hoeveel kaarten hier bezorgt worden... :-)
Nog een ander leuk puntje is dat op één na ik weer allemaal andere kamergenoten heb en dus weer wat andere mensen heb om tegen aan te lullen. Allemaal goede gasten hier. Ook een Duitse fietser waarvoor ik morgen even wat kaarten ga ‘fixen' bij de AA (ANWB) omdat de zijne kwijt zijn. Ach, ik heb toch een ‘oversea membership' met het ANWB-pasje 2006 van m'n paps! Die kaarten zijn voor mij gratis.
Morgen maar weer even Wellington in en waarschijnlijk wat meer doen dan vandaag! Haha, niet teveel natuurlijk want ik zit hier nog een paar dagen en ik moet alles een beetje goed spreiden :-)
Wellington op z'n mooist
Wat een avontuur vandaag! Rond 9:30 pas weggereden uit Palmerston North omdat ik eerst nog uitgebreid ontbeten heb met C.J. voordat ik richting het zuiden afzakte. Ook was het plan om vandaag bij Opiki te overnachten en daarna pas door te zetten naar Wellington. Gelukkig kan een dag ook anders lopen!
De eerste 2 uur had ik flinke tegenwind. Het was net alsof ik door de polder fietste: een harde rukwind, vlak landschap en veel vegetatie langs de wegen. Alleen de molens ontbraken. Wel waren de dijken, kleine riviertjes en tractors aanwezig.
Na toch iets sneller aangekomen te zijn in Shannon daar maar even een supermarktje opgezocht en naar het I-centre gegaan om te kijken hoe laat de trein naar Wellington ging. Helaas was die om 7:00 ‘s ochtends al vertrokken dus daar kon ik naar fluiten! De mevrouw adviseerde mij om door te fietsen naar Paraparaumu (juist!) en daar de trein te pakken. Ze vertelde er alleen nog doodleuk bij dat dat nog zo'n 50km verder was en zoals je weet: er stond echt een hoop wind!
Toch maar weer m'n fietsje ophopt en vrolijk naar Opiki gefietst. Omdat het ‘pas' 14:00 uur was toen ik hier aankwam toch maar weer een stukje doorgefietst en jawel hoor, voordat ik het wist zat ik in Paraparaumu en werd ik vriendelijk geholpen bij het inhijsen van m'n fiets in de trein door het personeel. Al met al kwam ik rond 16:00 aan in Wellington.
Wat een chaos! Zo druk! Net als in Auckland: één bende van verkeer! Alles scheurt om je heen. Toch maar dapper naar m'n hostel gefietst en onderweg bleek het allemaal wel mee te vallen: je gaat toch snel mee in het verkeer!
Mijn hostel is vlak bij de haven en heb een mooi uitzicht vanaf de 4e verdieping. De kamer kan alleen open met een pasje dus dingen worden niet zo snel gejat. Ook staat m'n fiets veilig in de ‘bikecave' (batmanstyle!).
‘S avonds rond 20:30 kwam er een jongen binnen. Neil uit Engeland. Na nog geen 5 minuten praten zaten we na nog eens 5 minuten in de bioscoop de nieuwe James Bond te kijken. Daarna nog even een biertje gepakt en nog een heeeeel vaag mens tegen gekomen. Zo'n meid van ongeveer 25 die gek was! Na een half uur vonden we het wel best en hebben we d'r gedumpt. Tja, moet je maar normaal doen!
Rond 00:00 nog even naar de snackbar geweest en toen terug naar het hostel, waar de rest van de kamer ook nog wakker was.
Al met al een gezellige en vooral volle dag. Gelukkig blijf ik een aantal dagen in Wellington en kan ik alles op m'n gemak doen. Ik heb dan ook een grote intentie om morgen eens lekker lang uit te slapen!
Palmerston North Dutch Style!
Lekker uitgeslapen en toen maar even de stad ingelopen. Het centrum in Palmerston North is nog aardig groot en er zijn een hoop leuke winkels. Echter ben ik hier niet voor de winkels, maar voor het rugbymuseum.
Het rugbymuseum was wat klein, maar de items die ze daar hebben: woow! Echt een collector's museum! Ze hadden zelfs de Dutch rugby clog: een oranje klomp met noppen en het teken van de NRB
erop..Yeah right! Die draagt het Nederlands rugbyteam ook echt hè! De man die het museum draaide was erg aardig en we hebben dan ook nog een tijd staan lullen over rugby, vakantie en alles daar
omheen. Uiteindelijk kon ik er toch niet omheen en heb hier (tegen verlaagd tarief :-)) alsnog m'n All Blacks t-shirt gekocht..Ook maar naar huis sturen! ;-)
Rond het middaguur terug naar m'n hostelletje en toen weer een tijd staan praten met C.J. zoals ze (afgekort) heet. Samen even geluncht en toen met haar auto een rondje langs Palmerston North gemaakt, wat eindigde bij de windmolens en omkeren, want de weg liep dood (of we moesten doorrijden tot Wellington...) Daarna even boodschappen gedaan bij de Countdown en ‘s avonds weer samen gegeten.
Over het eten moet ik toch even kwijt dat ze wel weet wat koken is en mij een sublieme manier van ‘kiwi-snijden' getoond heeft! Grote klasse! De fruitsalade smaakte hierdoor nog beter!
Na het eten nog maar weer even een potje ‘Labyrinth' (betoverde doolhof) gespeeld en de nodige frustratie kwamen in het laatste spelletje toch weer naar boven! Die ****** kaarten lagen weer eens enorm verkeerd! Al met al wel met een 3-2 stand gewonnen haha!
Nu snel naar bed en morgen weer een stukkie verder fietsen!
Palmerston North
Het klimaat in Nieuw Zeeland is een maritiem zeeklimaat. Dit betekent dat het weer zo kan omslaan. Vanaf nu ben ik het helemaal eens met deze omschrijving! Gisteren veel zon en vanochtend ook nog redelijk helder, totdat ik m'n fiets moest bepakken...Regen, regen en niet zo zuinig ook! Hierbij kwam ook nog eens een fikse tegenwind om de hoek kijken.
Wel leverde dit leuke taferelen op: hoofdschuddende en lachende kiwi's in auto's zodra je langs komt fietsen in een korte broek en een regenjas. Ook ontbraken de duimen en het toeteren vandaag gelukkig ook niet.
Al met al toch redelijk snel aanbelandt in Palmerston North, waar ik eerst even m'n telefoon heb ‘ge-top up-ed' en m'n grote vriend uit het vliegtuig heb gebeld. Helaas net zoals gister weer geen reactie en maar even een berichtje achter gelaten op z'n voicemail. Ik zit hier toch een dag extra, dus morgen nog maar eens proberen.
Niet dat de stad zo boeiend is qua architectuur, maar meer omdat er ‘wel wat' te doen is. Morgen eerst even een kijkje nemen bij het windmolenpark en daarna even naar HET rugbymuseum van Nieuw
Zeeland. Palmerston North is een soort Zeist. Bij ons zit daar de KNVB en hier zit de nationale rugbybond. Het centrum van Palmerston North is ook nog wel gezellig, dus daar zal ik morgen ook wel
te vinden zijn.
Net m'n maaltijd opgegeten en wat blijkt: zit er een Nederlandse in het hostel! Dezelfde waar die gasten uit Limburg het al over gehad hebben! Samen dus minstens 5 uur zitten lullen over alles en nog wat. Zij zit hier met haar vriend (die momenteel een cursus volgt bij het rugbyinstituut) en blijft hier minimaal een jaar wonen. Blijkt ze ook nog een gast te kennen van vorig jaar stage...te toevallig allemaal! Het blijft ook maar een klein wereldje!
Wanganui
Dagrecord: 129.6km
Snelheidsrecord: 63.3 km/h
Ik ben kapot! Eenmaal aangekomen in Wanganui bleek het I-Centre net een paar minuten dicht te zjin. Ze sloten om 15:00 uur en ik was er om 15:15...Een beetje jammer dus! Gelukkig lagen er buiten een aantal foldertjes en maar even gekeken naar een relaxte accommodatie voor vandaag!
Eerst snel even boodschappen gedaan en nu zit ik in een lodge. Wel iets duurder maar het is zooooooo luxe! Haha, echt waanzin! Voor nog geen €12,- heb ik m'n eigen kamer, Sky TV (soort Canal +), een zwembad, tv room, biljarttafel, super luxe douches, keuken etc en onbeperkt GRATIS internet.!!!!!!!!!!! Dat heb ik mooi verdient na zo'n rit als vandaag!
Snel weg uit National Park, zonder Diederik wakker te maken, want voor de rest was er toch geen klap te doen op de Tongariro crossing na. Het merendeel van de rit vandaag ging bergafwaarts, maar
toch zaten er een aantal venijnige klimmetjes in. Dat kan natuurlijk niet anders als je in Nieuw Zeeland bent...
De eerst twee uur gingen het hardst. De afstand van 50km had ik snel gehaald maar daarna werd het pittiger. Wel weer alle heuvels bedwongen! Ik lach tegenwoordig om heuvels van 400m hoog! ;-)
Net even meneer Norris in Palmerston North proberen te bellen. Dit is de man die ik ontmoet heb op London Heathrow. Helaas nam hij zijn telefoon niet op dus maar even een berichtje achter gelaten. Morgen nog maar eens proberen want het is ten slotte zondag. Met een beetje geluk zit ik morgen bij ‘em thuis! ;-)
Een Fins koppel zit nu overhaast de Interislander te boeken. Die dachten dat je niet hoeft te reserveren! Haha, heb ik ze mooi even uit hun droom geholpen! Hopelijk kunnen ze morgen alsnog met de ferry over.
Ik ga vanavond even lekker Rush Hour 3 kijken en lekker slapen! Al die luxe, niet normaal! Daar kan Hotel Riet een puntje aan zuigen haha!
The Tongariro crossing
Over vroeg opstaan gesproken. Vanochtend om 6:15 uur m'n nest uit, scheren en snel kleren aan om op tijd de bus te pakken naar het begin van de Tongariro crossing. Bleek het bij terugkomst op de kamer niet 6:15, maar 5:15 uur te zijn! Haha, mooi balen! Ik snel naar beneden voordat ik de rest van m'n kamergenoten wakker zou maken en maar even van de zonsopgang genoten. Was gelukkig erg mooi!
Uiteindelijk op tijd de bus gepakt met Diederik uit Friesland, Travis en Ned uit The States en Marten uit Zwisterland, die bij mij op de kamer lagen. Uiteindelijk ook met z'n vijfen de tocht gelopen die zéér mooi was! Het is dan ook dé dagtocht in Nieuw Zeeland.
De Tongariro crossing is 19,4 km lang en brengt je langs vulkanen en bijbehorende uitwerpselen, modderpoelen, heldere meren, kraters en sneeuw. Het uitzicht als je afdaalt bestaat uit Lake Taupo, bergen, bossen, weilanden, meren, eilanden, zee etc. etc.! Zoals je leest: erg gaaf allemaal!
Het weer was helaas niet zoals TV One gisteravond had gezegd. Het was in het begin nogal bewolkt en pas toen we over de top waren klaarde het wat op. Één voordeel: het was gelukkig niet erg warm en we hadden dus genoeg aan wat water, cola en een fles wijn! :-) Nog een aantal mooie foto's gemaakt en onderweg met z'n vijfen toch aardig wat plezier gehad.
Eenmaal op de parkeerplaats nog een uurtje moeten wachten op de bus die ons terugbracht naar het hostel en dus maar even gegevens uitgewisseld voor een mogelijke volgende ontmoeting. Ook woont en werkt Ned in Parijs, dus daar heb ik een mooi adresje om een keer te logeren ;-)
Net even de ferry naar het zuidereiland geboekt (nogmaals bedankt Henk & Greet!). Wel een beetje erg balen, want die zat al rond de kerstperiode bijna helemaal volgeboekt. Dit heeft als gevolg dat ik toch geen kerst in Wellington zal vieren omdat ik op de 23ste de ferry naar Picton pak. Dus al met al 10 dagen eerder op het zuidereiland dan ik vooraf gepland had. Wel balen, maar het is even niet anders en aan de andere kant: ik ga mooi een aantal weekjes overhouden op het laatst!
Morgen de laatste pittige rit op het noordereiland. Een rit van ongeveer 130km naar Wanganui. Dit zal ook de langste afstand worden die ik zal afleggen op het noordereiland. Hopelijk houden m'n
beentjes zich een beetje sterk! Één voordeel. Al met al daal ik van ongeveer 850m af naar zeeniveau. Erg fijn dus allemaal! :-)
The attack of the bird!
Na nog geen 2 kilometer gefietst te hebben direct een klim naar 400m hoogte! Fijn, en dat zo in de vroege ochtend! Gelukkig een gezond ontbijtje gehad met gekookte eieren en na mijn fruit- & groentesalade van gisteravond voelde ik me natuurlijk fitter dan ooit!
De heuvel op de top dus nog even staan uitlachen (makkie!) en een mooi uitzicht op Mt. Tongariro en co. Na ongeveer een half uurtje verder fietsen op eens een hele rare schaduw boven m'n hoofd.. Ik opkijken en wat blijkt: maakt een ekster een aantal duikvluchten richting m'n hoofd! Wat een malle gek joh! Na drie keer m'n hoofd net gemist te hebben gaf ‘ie het gelukkig op. Gelukkig voor hem, want ik zou hem bijna aan m'n vlag geregen hebben!
Rond 12-en begon ik een beetje hoofdpijn te krijgen. Dit werd steeds erger en uiteindelijk toch maar wat pilletjes geslikt. Rond 15:00 uur kwam ik aan in National Park. En ik was beroerd! Duizelig, hoofdpijn en al die gekke dingen! Gelijk maar even een kamertje geboekt in de YHA hostel hier (er is geen camping helaas) en maar even een uurtje gaan liggen.
Hierna nogmaals kennis gemaakt met die jongens uit Limburg...Die blijken hier dus ook weer te staan! Over toeval gesproken!! Straks maar weer bier drinken dus!
Ook zit er een andere Nederlander uit Friesland op de kamer en dus direct maar even een praatje gemaakt. Ook de rest op de ‘shared room' is oké en iedereen heeft het plan om morgen de Tongariro crossing te lopen. Dat wordt dus nog lachen morgen met z'n allen!
Hoofdpijn is gelukkig over en het is hier heel gezellig ;-)