Cairns

Vandaag niet erg veel gedaan, aangezien je nagaat dat ik bijna 11 uur in de bus gezeten hebt. De laatste week in Australië wil ik het even rustig aan doen, zonder veel te moeten reizen. Hierom maar direct doorgereden naar Cairns met de bus om vanuit hier nog even wat leuke dingen te doen.

In de bus een aantal films gekeken en ook voor het eerst een buschauffeur die na elke stop de noodprocedure ging uitleggen, mocht er wat mis gaan. Ook dachten we in het begin dat hij geen rijbewijs had, aangezien hij de bus nogal erg op en neer liet schokken!

Al met al compleet de bus uitgestapt in Cairns en vanaf een pick up gekregen richting m'n hostel Njoy, het hostel waar Jasmin ook gezeten heeft voor 4 weken. In het hostel dus direct nog maar even een paar mensen de groeten van haar gedaan en die waren dus stomverbaasd.

Vervolgens redelijk vroeg naar bed gegaan om nog maar wat slaap in te halen die ik op South Mollie Island ben misgelopen! :-)

Whitsunday Sailing

Weersvoorspelling voor de komende drie dagen: storm, met veel regen. Weinig zon. Prima dagen dus voor een zeiltrip naar de Whitsundays. Gisteren nog m'n stingersuit opgehaald (tegen kwallenbijten en ander ongein) en vanochtend richting m'n zeilschip gelopen waarop ik de eerstkomende zal doorbrengen.

De boot ‘The Card' is een oud jachtzeilschip die in de jaren ‘80 en ‘90 aan een aantal races heeft deelgenomen, waaronder de Sydney - Hobartrace (Aus - Tasmanië) en de race rond de wereld die nu bekend staat als de Volvo Ocean Race. Een prima en snel ‘bootje' dus! Wel weinig ventilatie in het ruim en dat was de eerste nacht ook goed te merken.

Op de eerste dag kennisgemaakt met de drie bemanningsleden en de vijftien andere passagiers en direct naar een lagoon gevaren waar we gesnorkelt hebben tussen tropische vissen en zelfs een aantal zeeschildpadden!

‘s Avonds ergens tussen twee eilanden gelegen en ons eigen feestje op de boot gebouwd met hulp van een gitaar, een stereo-installatie en Tooheys New & Victoria Bitter.

De tweede dag zat ik al rond 6:00 uur op het dek omdat ik niet meer kon slapen vanwege de hitte. Mijn geluk hierbij was dat ik nog kon genieten van de zonsopgang over de Whitsundays.

Rond een uurtje of 8:00 verder gevaren richting Whithaven Beach, een strand dat zo wit is dat je het bijna niet gelooft. Hiernaast is het strand ook extreem zacht en dus echt heerlijk om op te lopen. Hier een paar uurtjes rondgehangen en flink aan de spieroefeningen gegaan! :-)

In de middag nog een keer gesnorkeld en m'n eerste nemo's gezien. Erg mooi tussen al het kleurrijke koraal. ‘s Avonds aangelegd bij White Mollie Island waar we samen met twee andere boten een feestje zouden bouwen. En dat is zeker gelukt!

Zo erg gelukt, dat ik bij terugkomst in de bar merkte dat iedereen alweer vertrokken was naar de boot! Gevolg: ik moest dus een nachtje doorstaan op het eiland, in het gras samen met de familie Muskiet. Minder! Uiteindelijk de nacht nog ‘redelijk' doorstaan en de volgende dag sinds ‘s ochtends 5:00 bij de werf gewacht totdat ik een lift kreeg naar m'n boot. Verbaasde gezichten alom toen ze mij plotseling aan boord zagen! Wel waren ze zo aardig geweest om m'n tas mee te nemen naar de boot.

Dat we gefeest hadden de afgelopen nacht was goed te merken. Iedereen lag op apegapen, zelfs de bemanning. Het duurde dus wat langer voordat iedereen bij positieven was en voordat we vertrokken waren naar de laatste snorkelplek.

Deze viel helaas een beetje tegen vergeleken met de andere twee eerdere plekken en daarom zijn we dus nog een stukje gaan zeilen. En hard! Als je een geodriehoek naast de boot zou leggen zou je kunnen zeggen dat we ongeveer een ligging hadden van 60 graden in het water.

Onderweg nog een andere boot twee keer ingehaald om die even te stangen en ‘s avonds met z'n allen nog wat gegeten bij de McDonalds waar we drie uur hebben gezeten om foto's uit te wisselen.
De weersvoorspelling achteraf bleek dus voor geen ene meter te kloppen! In drie dagen één keer regen gehad, misschien wat bewolking maar voor de rest veel zon. Achteraf dus niets om over te klagen, helemaal als je bedenkt dat je met 18 anderen een fantastische tijd kan hebben op een boot, maar dat maken de foto's wel duidelijk!

Dubbel feest

Nadat ik vanochtend rond 6:00 uur strompelend de nachtbus uit kwam miste ik al bijna m'n shuttle naar het hostel omdat ik gewoon weg te lui was om me om te draaien. Een fijn begin op een regenachtige dag!

Eenmaal bij het hostel kregen we te horen dat we ook niet direct konden inchecken. De receptie zou namelijk pas om 19:00 uur opengaan... Nou prima toch. O nee, inchecken kon pas om 14:00 uur......!!! Twee uur ‘s middags? Wat een schooiers! Bij alle hostels zit er tussen check-out en check-in één, misschien twee uur. Bij dit hostel maar liefst vier!!

Om de tijd te doden dus maar even de straat doorgelopen (= Airlie Beach) en wat winkels in en uitgelopen. Na gulzig een tijd ge-internet te hebben maar besloten om naar de kappert te gaan met het verzoek: maak er maar wat moois van. O god. Nou, het is inderdaad wat anders en het duurde wat langer dan gedacht maar al met al is het nog wel een kapsel geworden waar ik tevreden mee ben.

Foto's volgen vanzelf wel.

En alsof het feest niet op kan: dit is m'n 100ste verhaal sinds m'n aankomst in Oceanië. Hoe houd ik het vol...

Cool Bananas

Na gisteren weer veilig bij het hostel belandt te zijn na een tweetal intensieve avonturen heb ik vanochtend besloten om het vandaag maar even rustig aan te doen. En met rustig bedoel ik dan ook heel rustig! Één keer naar de supermarkt lopen oké, maar twee keer no way!

De hele dag dus bij het hostel gehangen en water gedronken omdat het ondanks de regenbui van gisteravond het weer aardig heet was. Ondertussen alle apparatuur maar weer opgeladen en voor de rest een filmmarathon doorstaan.

‘s Avonds weer geprofiteerd van het $5,- menu die het hostel elke avond klaarmaakt. Voor zo'n bedrag is het niet de moeite waard om zelf te gaan koken namelijk. Prima maaltijdje weer alleen mis ik toch wel het toetje..

Rond 19:50 uur m'n spullen gepakt en met de shuttlebus weggebracht naar ‘Greyhound International Terminal'. Met andere woorden: we werden gedropt in niemandsland. Geen lichten, geen mensen, geen auto's en geen huizen. Na een enkele minuten kwam er gelukkig wel een bus. Gelukkig de goede die mij vervolgens zou vervoeren naar Airlie Beach.

De surfende wetsovertreder

Agnes Water / Town of 1770

Town of 1770 is misschien een vreemde naam. Niet als je weet dat James Cook hier op volgens mij 23 of 28 mei in het jaar 1770 zijn eerste landing maakte op het Australische grondgebied. Dit feit zou er wel voor zorgen dat er redelijk wat bezoekers op de plaats afkomen. In tegenstelling, het blijft hier redelijk rustig, wat ook wel eens lekker is! Alles heeft dus nog een prima prijs en zijn er meer locals dan toeristen op straat.

Vanochtend rond 9:45 uur richting de Reef to Beach surfshop gelopen om me maar even in te schrijven voor een surfcursus van drie uur. Voor drie uur surfles in totaal 13 euro betaald dus dat is echt een schijntje! Ik was zelfs verbaast over m'n verborgen surftalent! De eerste keer dat ik het probeerde stond ik voordat ik het wist op het bord! Who's te man!

Wat ook best relaxt was, was dat de Engelsen uit de bus naar Rainbow & Town of 1770 ook bij de surfcursus waren. Al met al weer een gezellige boel en na het surfen terug gegaan naar het hostel, om vervolgens snel wat te lunchen want het volgende avontuur stond alweer om de hoek: de Scooteroo tour.

Drie uur lang crossen op een automatische motor, maximum snelheid van 100km/h, 60km lange track met overal walibi's en kangoeroes en na afloop genieten van de zonsondergang onder het genot van potato wedges & een corona bij het James Cook landingspunt.

Er zat alleen één grote maar aan de Scooteroo tour: je moest in het bezit zijn van een rijbewijs...En die heb ik niet ............................................................Boeiend! Gewoon gaan!

Op de formulieren toch getekend dat ik in het bezit ben van een rijbewijs en gewoon met de anderen weggegast op de motor. Haha, prachtig! Wat een land! 3 uur lang plezier en onderweg ook nog kennis gemaakt met een gast uit Utrecht. Samen even flink zo'n wannabe-Hell's Angel zitten stangen om hem constant in te halen. Vond ‘ie niet zo leuk...

Zonder brokken en kleerscheuren de motor weer afgeleverd bij de eigenaar van de zaak, die Zuid Afrikaans bleek te zijn. Samen met hem en Ruben (uit Utrecht) nog een tijd Nederlands zitten praten en ook nog wat mooie foto's gemaakt.

In plaats van 'cheese' zeiden we op aandringen van de baas 'Balkenende' Nu snel wegwezen voordat de politie iedereen controleert op rijbewijzen! :-)

Agnes Water & Town of 1770

Rainbow Beach - Agnes Water / Town of 1770

Wat is het toch met die verschillende check-out tijden! Het hostel in Rainbow Beach hanteerde weer een tijd van 9:30 uur, terwijl de meesten 10:00 uur hanteren en sommige zefs 10:30 of 11:00 uur. Beetje jammer allemaal want vanochtend moest ik me nog redelijk haasten.

Wel was het hostel zo gastvrij om de meeste faciliteiten wel open te stellen aan gasten die nog op hun bus moeten wachten. Ik was hier dus één van en ik kon m'n spulletjes dus gelukkig nog een paar uurtjes in de koelkast laten staan. Dit was ook wel nodig want buiten was het zoals gewoonlijk rond deze tijd snikheet.

In de bus richting Agnes Water weer wat Engelsen tegen gekomen die ook in de bus zaten richting Rainbow Beach en met Noa (de Israëlische van Fraser) nog wat foto's uitgewisseld. Iets later ook van haar afscheid genomen om vervolgens even relaxt alleen in de bus te tukken. Te fijn na drie vermoeiende dagen!

In Agnes Water bleek de bus tegenover m'n hostel te stoppen dus nog geen 1 minuut gelopen om vervolgens in te kunnen checken en m'n spullen in de kamer te dumpen. Het hostel waar ik zit, Cool Bananas, is echt cool! Zo cool, dat zelfs twee Elvis Presley-look-a-likes in het hostel verblijven.

En of dat nog niet genoeg is vroegen ze er nog wat mensen naar de bottleshop (drankwinkel) wilden. Nou, prima dus en eenmaal bij de ingang van het hostel aangekomen bleek dat ze dus de East Coast aandoen in een fikse Cadillac limousine, die van één van de twee bleek te zijn. Ik dus met 7 anderen door de (jaja!!) drive-in bij de bottleshop! Mooie gezichten daar dus van de eigenaren.

Eenmaal terug in het hostel nog even genoten van een prima maaltijd om vervolgens wat met de Elvissen en twee dames uit het zuiden van Engeland te drinken. Dit eindigde zoals vele andere keren weer in een drankspelletje. Dit keer was het de Ring of Fire, voor de echte drankorgels onder ons waarschijnlijk wel bekend.

Zo nu en dan zullen jullie wel denken: die gast staat elke dag op met een kater. Dat valt best mee gelukkig want VB (= Victoria Bitter) is puur anti-kater! Geweldig bier dus!

Fraser Island

^{Rainbow Beach - Fraser Island - Rainbow Beach}

^{In navolging van m'n verhaal over de Keplertrack ook deze keer een aantal dagen samengepropt in één verhaal.}

^{In m'n kamer zaten helaas een paar gestresste dames die de wekker om 6:00 uur hadden gezet om vervolgens minuten lang te gaan zitten zeuren om welke kleren ze mee zouden nemen naar Fraser Island... Mijn wekker stond gepland om rond 7:00 uur af te gaan, maar dat feest ging dus helaas niet door.}

^{Na wat pancakes te hebben gegeten, m'n tas te hebben ingepakt m'n weg naar de jeeps gemaakt om daar met de rest van m'n jeepgenoten de jeep nauwkeurig op te zadelen met al onze bagage, kookgerei en de bestelde alcohol. Ja, ook op Fraser gaat het feest rustig door!}

^{Rond een uurtje of 9:00 eindelijk op pad, de ferry gepakt richting Fraser en daar de eerste dag rustig over het strand gereden. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en staat dus ook op de werelderfgoedlijst van Unesco. Er zijn geasfalteerde wegen op Fraser en je rijdt dus alleen over zand, washouts, stenen en nog meer zand.}

^{De eerste stop was bij Lake McKenzie. Erg mooi en subtropisch. Helaas regende het redelijk en dat werd dus badderen in de koude lucht. Water temperatuur was wel opvallend warm, maar gelukkig was het bier koud! Na Lake McKenzie over gezwommen te zijn (2km) weer de jeep ingedoken met z'n allen om vervolgens ‘s avonds met 10 andere auto's op een camping te belanden.}

^{11 x 10 = nog altijd 110 personen, dus het was een aardig feestje de eerste nacht! Goed gezellig zullen we maar zeggen. De Nimbin specerijen waren ook in kleine getalen aanwezig. Achteraf een avond om niet te vergeten :)}

^{De volgende dag tot mijn verbazing redelijk fatsoenlijk (aangekleed en al) wakker geworden om de rest van de groep maar even te trakteren op Friso's scrumbled eggs kookkunsten. Werd gelukkig gewaardeerd op allerlei manieren. (klap op m'n rug, heet water over m'n voet, handschudden en brakende mensen). Dat laatste was voor de duidelijk voor het proeven van de eieren ja!}

^{Rond een uurtje of 9 à 10 doorgereden naar het wrak van de SS Maheno en daarna naar Indian Head, om daar even wat tijgerhaaien en stingrays te zien zwemmen! Prachtig hoor en 10x beter dan achter glas in een dierentuin! Na Indian Head naar de Champagne Pools gecrosst om daar even wat te relaxen en de spierballen te showen.}

^{‘s Avonds weer teruggereden naar het schipswrak om daar met wat auto's op de camping te staan. Deze avond was het niet zo vol, maar al met al toch nog zo'n 60 à 70 mensen, die allemaal (zoals het hoort) bij onze jeep eindigde omdat wij de beste tunes hadden!}

^{De avond was op zich net zo relaxt als gisteren. Wel zijn de foto's stukken beter, al kan ik me van sommige niet zoveel meer herinneren..}

^{De laatste dag weer net zo wakker geworden als de dag ervoor en deze keer heb ik het ontbijt maar even aan mij voorbij laten gaan qua koken. Wel lekker meegenoten van de wraps die klaar gemaakt werden.}

^{Na het onbijt doorgereden naar de parkeerplaats bij Lake Wabby, om er vervolgens achter moeten komen dat we eerst zo'n 45 minuten moeten wandelen om bij Lake Wabby te komen! Gelukkig hadden we de goede weg uitgekozen en konden we ondanks de extreme hitte in de schaduw lopen. Ook was de wandeling het gelukkig meer dan waard: Lake Wabby was extreem!! Heel relaxt in de middle of nowhere. Met de Canadezen dus eerst maar even de zandduinen opgelopen om er vervolgens in alle vaart van af te rennen om vervolgens het meer in te duiken.}

^{Dat was echter het plan. Het eerste gedeelte ging goed, maar het laatste gedeelte was niet echt geslaagd aangezien ik over wat zand struikelde. Gevolg: een blauwe knie. De rest van de dag het maar wat rustiger aangedaan...}

^{Eenmaal terug in Rainbow Beach na nog wat wilde jeepavonturen de tank volgegooid en de wagen afgeleverd. Gelukkig was alles nog intact en hoefde we alleen $5,- te lappen voor een mok die kwijt was geraakt. Schandalig om daarvoor $5,- te vragen!}

^{In het hostel eerst maar even met Kyra & Shawne (de Ieren) de kleren gewassen om van het zand af te komen en daarna nog wat foto's uitgewisseld met de rest van de groep. Erg handig zo'n reislaptopje!}

^{Fraser was al met al zeer geslaagd en zeer de moeite waard! Tot nu toe één van de beste avonturen die ik heb meegemaakt in de 3,5 maanden die ik van huis af ben! En als slagroom op de taart ook nog uitgeroepen tot beste jeep-dj :-P Ja, wij Nederlanders weten wel hoe we de boel moeten amuseren.}

Sandboarden op Rainbow Beach

Rainbow Beach

Het hostel Fraser's on Rainbow was niet heel boeiend. Alles zag er onverzorgd uit en dat zal ongetwijfeld met het feit te maken hebben dat er toch altijd wel backpackertjes naar Rainbow Beach komen. Want wie de East Coast doet wilt Fraser Island niet missen!

Aangezien ik het gisteravond na één pint voor gezien hield was ik tamelijk vroeg en nuchter wakker. Een mooie ochtend om even vroeg uit te checken om vervolgens naar het strand te gaan. Niet verkeerd moet ik zeggen! Eerst even door de hoofdstraat in Rainbow gelopen om vervolgens via een smal weggetje bij het strand uit te komen waar in totaal 5 mensen zaten.

Een prachtig strand. Heerlijk rustig, lekkere temperatuur (26 graden) en redelijk wat golven. Kortom, een prima alles om de ochtend even goed door te komen zonder zorgen. Al met al een paar uurtjes op het strand gehangen om vervolgens m'n last te verkassen naar het Dingo hostel.

Hier zag alles er gelukkig een stuk beter uit! Fijn zwembadje in het midden van het hostel en ook de chillplaats met wat hangmatten en ventilatoren mag er wezen. Na een tijdje ook weer de Canadezen uit Noosa gespot en samen maar even wat pool gespeelt om vervolgens maar even naar de Safety Briefing over Fraser Island te gaan.

Tijdens de briefing zijn de groepen ingedeeld en ik zit samen met de 4 Canadezen, 1 Duitse, 1 Israëlische, 2 Ieren en 2 andere Nederlanders in de groep. Prima groep op het eerste gezicht!

Na de Fraser briefing maar weer richting het strand verdwenen om te gaan sandboarden.

Sandboarden van een verboden zone ja. De duinheuvel was afgesloten vanwege gevaar voor verschuiving. Dat is juist wat we nodig hebben voor sandboarden! Wij dus de heuvel op geklommen na eerst een paar keer tegen wat stenen te zijn geslingerd in de zee. De zee kwam namelijk redelijk snel opzetten en het werd wat lastiger om relaxt langs te rotsen te zwemmen...Verder geen schade gelukkig :)

Sandboarden was echt te gaaf! Een paar keer de heuvel opgerend om er vervolgens met een bodyboard vanaf te scheuren. Achteraf best gevaarlijk als je weet dat er onderaan de heuvel een stapel rotsen op je wacht. Dus iets voor het einde van de heuvel met alle geweld van de bodyboard vallen om er vervolgens met alleen wat schrammen vanaf te komen.